LG Benedyktynów – Adwent – Responsoria

Zachowując bardzo dawną i mądrą zasadę – uznawaną juz w literaturze żydowskiej – Liturgia Godzin umożliwia odpowiedź wiernego i wspólnoty na Słowo Boże poprzez śpiew responsorium. (…) Jest to krótki fragment przytaczanego tekstu, zdanie szczególnie bogate i znaczące, ułatwiające głębsze zrozumienie przeczytanej przed chwilą lektury; temu towarzyszy tekst innej księgi biblijnej, aby umożliwić ukazanie wzajemnych powiązań Starego i Nowego Testamentu. (…)

Od początku responsoria były przeznaczone do śpiewu, niemniej jednak, ze względu na ich bardzo wymowną formę modlitewną, zatrzymano je również w indywidualnym odmawianiu. (…) Zachowanie w Liturgii Godzin, po czytaniach, responsorium, podkreśla istotną cechę struktury każdej akcji liturgicznej, która jest dialogiczna (ma charakter dialogu): „W liturgii bowiem Bóg przemawia do swego ludu (…) lud zaś odpowiada Bogu śpiewem i modlitwą” (KL 33) (za: Liturgia Uświęcenia Czasu, Kraków 1984, s. 119)

Responsorium jutrzni

Melodia responsoriów adwentowych jest taka sama jak wielkopostnych. Rozbrzmiewa ona w IV tonie, w którym tęsknotę – by nie rzec ból – bardzo wymownie oddaje powtarzający się półton między dźwiękami mifa.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10994_1.MP3

Responsorium jutrzni z 24 grudnia

Jego melodia powraca do typowego schematu melodii responsorium w VI tonie. To tak, jakby muzycznie skończył się już czas tęsknoty. Faktycznie, wyrażają to słowa omawianego responsorium zapowiadające radosne znaczenie tajemnicy przypadającego już następnego dnia Bożego Narodzenia.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10994_2.MP3
Responsorium adwentowe, responsorium jutrzni z dnia Wigilii Narodzenia Pańskiego
[slickr-flickr search=”sets” set=”72157628413901923″ type=”gallery” size=”large”
[slickr-flickr search=”sets” set=”72157628021879045″ type=”gallery” size=”large”

Zobacz także