Propozycje doboru śpiewów na XXII Niedzielę Zwykłą

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus wydaje się dość kategoryczny i surowy. Ale kiedy dzisiejszy fragment Ewangelii skonfrontujemy z kolektą przeznaczoną na dzisiejszą niedzielą, okaże się, że Pan przemawia słowami przepełnionymi miłością: Boże wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskonałość, zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj nam wzrost pobożności, umocnij w nas wszystko, co dobre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś.

Prawo bez miłości będzie zniewoleniem. Tymczasem Jezus zachęca do spojrzenia na przykazania, jak na drogowskazy do szczęscia; On sam zaszczepia w nas miłość ku sobie i troskliwie strzeże tego Daru. Dzisiaj będę prosił Pana, bym literę prawa wypełniał z miłością, gdyż bez niej będzie to zbiór mechanicznie wykonywanych nakazów.

Wejście: Ty jesteś, Panie – Ps 86 (mel.: D. Kusz OP, Niepojęta Trójco II, s. 241)

Miłosierny Pan i łaskawy (mel.: J. Sykulski, Niepojęta Trójco I, s. 150)

Antyfona na rozpoczęcie dzisiejszej liturgii brzmi: Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie. Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy, pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają. Ps 86 (85), 3.5. Pierwszy z proponowanych przeze mnie śpiewów jest parafrazą Psalmu 86. Drugi śpiew, może niejednoznacznie, również nawiązuje do antyfony przeznaczonej na dzisiejszą liturgię.

Przygotowanie darów: Chrystus, Chrystus, to nadzieja cała nasza (t.: por. Ef 2, 12 – 18, mel.: G. Skop, opr. s. M. Stecka, Exsultate Deo, s. 371, wydanie 10)

W refrenie proponiowanej pieśni śpiewamy: On do Ojca nas prwadzi, miłość czyni życia prawem. Najważniejszym przykazaniem Jezusa jest miłość. Najważniejszym Jego zadaniem jest doprowadzić nas do Ojca i ukazać nam Jego prawdziwe Oblicze. Bez Miłości wszystkie przykazania i nakazy będą pustym, mechanicznym wypełnianiem narzuconej woli, a droga, którą proponuje nam Jezus, będzie „drogą przez mękę.”

Komunia: Skosztujcie i zobaczcie (mel. S. Ziemiański SJ, Niepojęta Trójco II, s. 354)

Błogosławieni (mel.: z tradycji greckiej, Niepojęta Trójco I, s. 148)

Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, * którą zachowałeś dla bogobojnych. Ps 31 (30), 20

Albo:

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Mt 5, 9–10

Taki dwie antyfony proponuje dziś Kościół podczas komunii. Przyzwyczailiśmy się do tego, żeby podczas komunii śpiewać tylko pieśni eucharystyczne. Tymczasem skoro Kościół daję nam możliwość wyboru antyfony to czemu nie przełamać tego schematu i nie zaśpiewać dziś Ośmiu błogosławieństw?

Uwielbienie: Confitemini Domino (mel.: J. Berthier, Taize,)

Dziękujmy Panu za Jego dobroć.

Panie, nasz Boże (t.: 1 Krn 29, 10–13. LG t. I–IV, mel.: ks. I Pawlak, Exsultate Deo, wyd. X, s. 132)

Wciąż mało jest w naszych Kosciołach poprawnych śpiewów na uwielbienie. Dlatego proponuję wprowadzić do naszych wspólnot nowy powiew. Proponowany przeze mnie śpiew jest bardzo prosty i nadaję się do wykonania zarówno przez organistę, jak i przez scholę – schola również może śpiewać w jednogłosie.

Zakończenie: Chrystus Wodzem, Chrystus Królem (t. i mel.: Siedlecki, Niepojęta Trójco II, mel. trad., opr. P. Bębenek, s. 207)

Bóg nad swym ludem zmiłował się (t. i mel.: ks. W. Kądziela, śpiewnik Exsultate Deo, s. 370, wydanie 10)

Zakończmy dzisiejszą liturgię wyznaniem kto jest naprawdę naszym Królem, czyje przykazania są dla nas najważniejsze: Chryste króluj, Chryste zwyciężaj, swoją miłość odnów w nas!

Zobacz także