Mały przegląd nowo pozyskanych książek

Trzy kolejne kandydatki do pozycji "Moje lektury". Pierwsze dwie z nich zostały kupione tydzień temu w Krakowie na rekolekcjach "Mysterium Fascinans". Jak kiedyś pisałem, wpuścić mnie tam gdzie są książki to jak wpuścić alkoholika do sklepu monopolowego. Pozycja pierwsza: J.A Jungmann, Liturgia pierwotnego Kościoła, TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2013. Książka nie jest nowa. Ukazała się po raz pierwszy w 1959 roku w języku angielskim pod tytułem The Early Liturgy to the Time of Gregory the Great na podstawie wykładów prowadzonych przez o. Jungmanna na uniwersytecie Notre Dame w Stanach Zjednoczonych. To jest klasyka i aż dziw bierze, że od lat 60-tych nikt w Polsce nie wpadł na pomysł jej przetłumaczenia i wydania. O. Joseph Andreas Jungmann SJ (1889-1975) pozostanie jednym z największych historyków liturgii rzymskiej a ta pozycja mimo upływu czasu jest i długo będzie ważnym punktem odniesienia dla wszystkich interesujących się liturgią w pierwszych kilku wiekach. Polski tytuł jest zresztą nieprecyzyjny: książka dotyczy liturgii w pierwszych sześciu wiekach, co znacznie wykracza poza pojęcie "pierwotnego Kościoła". Oczywiście różne szczegółowe poglądy Autora mogą się dezaktualizować (np. przekonanie o rzymskim pochodzeniu słynnej Tradycji apostolskiej i jej datowaniu na początek III w.), ale to są już kwestie szczegółowe. Podstawowy i niezbywalny walor książki to danie całościowego wglądu w kwestię rozwoju liturgii do VI w. Pozycja druga: B. Matczak, Cipriano Vagaggini OSB i reforma liturgiczna, TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2013. Autorem książki jest mój kolega liturgista ks. Bartłomiej Matczak, absolwent rzymskiego "Anselmianum", z tym że doktoryzował się już w Polsce na UKSW. Ta książka powstała na podstawie jego rozprawy doktorskiej. Przeglądałem tę książkę wracając pociągiem z Krakowa do Lublina po "Mysterium Fascinans". Uważam, że Bartek swoją pracą zrobił kawał dobrej roboty. Wydaje mi się, że jest bardzo ważne prowadzić szczegółowe studia źródłowe będące przyczynkami do historii posoborowej reformy liturgii. To jest właśnie przykład takiego studium. O. Vagaggnini (1909-1999), włoski benedyktyn a pod koniec życia kameduła, to jedna z najważniejszych postaci w dziedzinie teologii liturgii w XX w., współzałożyciel Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum", współredaktor soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium i jeden z czołowych ekspertów posoborowego Consilium. Bartek analizuje rolę o. Vagagginiego w posoborowej reformie, sięgając nie tylko do jego publikacji czy opracowań o nim, ale także (czy przede wszystkim) do źródeł archiwalnych dotąd nie publikowanych, pochodzących z prywatnego archiwum o. Vagagginiego w klasztorze Camaldoli, gdzie przebywał on w ostatnim okresie swego życia. Pozycja trzecia: L. Pristas, Collects of the Roman Missals. A Comparative Study of the Sundays in Proper Seasons before and after the Second Vatican Council, Bloomsbury, London - New Delhi - New York - Sydney 2013. Autorka jest profesorem teologii w Caldwell College, New Jersey (USA) i opublikowała już szereg artykułów nt. rewizji kolekt mszalnych podczas posoborowej reformy. Ta książka jest studium porównawczym kolekt proprium de tempore (bez Okresu Zwykłego) w Mszałach z 1962 r. i z 1970/2002 r. Tę książkę też przeczytam z dużym zainteresowaniem. To jest też jedno ze studiów które należy dziś podejmować: porównawcze studium źródłowe, prowadzące do rzetelnego porównania Mszałów Piusa V i Pawła VI, porównania opartego na konkretach i faktach a nie na ogólnych hasłach wartościujących czy z góry przyklejanych etykietkach. Zatem kolejne książki przybyły, trzeba teraz znaleźć czas na czytanie.

Trzy kolejne kandydatki do pozycji „Moje lektury”. Pierwsze dwie z nich zostały kupione tydzień temu w Krakowie na rekolekcjach „Mysterium Fascinans”. Jak kiedyś pisałem, wpuścić mnie tam gdzie są książki to jak wpuścić alkoholika do sklepu monopolowego.

Pozycja pierwsza: J.A Jungmann, Liturgia pierwotnego Kościoła, TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2013.

Książka nie jest nowa. Ukazała się po raz pierwszy w 1959 roku w języku angielskim pod tytułem The Early Liturgy to the Time of Gregory the Great na podstawie wykładów prowadzonych przez o. Jungmanna na uniwersytecie Notre Dame w Stanach Zjednoczonych. To jest klasyka i aż dziw bierze, że od lat 60-tych nikt w Polsce nie wpadł na pomysł jej przetłumaczenia i wydania. O. Joseph Andreas Jungmann SJ (1889-1975) pozostanie jednym z największych historyków liturgii rzymskiej a ta pozycja mimo upływu czasu jest i długo będzie ważnym punktem odniesienia dla wszystkich interesujących się liturgią w pierwszych kilku wiekach. Polski tytuł jest zresztą nieprecyzyjny: książka dotyczy liturgii w pierwszych sześciu wiekach, co znacznie wykracza poza pojęcie „pierwotnego Kościoła”. Oczywiście różne szczegółowe poglądy Autora mogą się dezaktualizować (np. przekonanie o rzymskim pochodzeniu słynnej Tradycji apostolskiej i jej datowaniu na początek III w.), ale to są już kwestie szczegółowe. Podstawowy i niezbywalny walor książki to danie całościowego wglądu w kwestię rozwoju liturgii do VI w.

Pozycja druga: B. Matczak, Cipriano Vagaggini OSB i reforma liturgiczna, TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2013.

Autorem książki jest mój kolega liturgista ks. Bartłomiej Matczak, absolwent rzymskiego „Anselmianum”, z tym że doktoryzował się już w Polsce na UKSW. Ta książka powstała na podstawie jego rozprawy doktorskiej. Przeglądałem tę książkę wracając pociągiem z Krakowa do Lublina po „Mysterium Fascinans”. Uważam, że Bartek swoją pracą zrobił kawał dobrej roboty. Wydaje mi się, że jest bardzo ważne prowadzić szczegółowe studia źródłowe będące przyczynkami do historii posoborowej reformy liturgii. To jest właśnie przykład takiego studium. O. Vagaggnini (1909-1999), włoski benedyktyn a pod koniec życia kameduła, to jedna z najważniejszych postaci w dziedzinie teologii liturgii w XX w., współzałożyciel Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim „Anselmianum”, współredaktor soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium i jeden z czołowych ekspertów posoborowego Consilium. Bartek analizuje rolę o. Vagagginiego w posoborowej reformie, sięgając nie tylko do jego publikacji czy opracowań o nim, ale także (czy przede wszystkim) do źródeł archiwalnych dotąd nie publikowanych, pochodzących z prywatnego archiwum o. Vagagginiego w klasztorze Camaldoli, gdzie przebywał on w ostatnim okresie swego życia.

Pozycja trzecia: L. Pristas, Collects of the Roman Missals. A Comparative Study of the Sundays in Proper Seasons before and after the Second Vatican Council, Bloomsbury, London – New Delhi – New York – Sydney 2013.

Autorka jest profesorem teologii w Caldwell College, New Jersey (USA) i opublikowała już szereg artykułów nt. rewizji kolekt mszalnych podczas posoborowej reformy. Ta książka jest studium porównawczym kolekt proprium de tempore (bez Okresu Zwykłego) w Mszałach z 1962 r. i z 1970/2002 r. Tę książkę też przeczytam z dużym zainteresowaniem. To jest też jedno ze studiów które należy dziś podejmować: porównawcze studium źródłowe, prowadzące do rzetelnego porównania Mszałów Piusa V i Pawła VI, porównania opartego na konkretach i faktach a nie na ogólnych hasłach wartościujących czy z góry przyklejanych etykietkach.

Zatem kolejne książki przybyły, trzeba teraz znaleźć czas na czytanie.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Maciej Zachara MIC

Maciej Zachara MIC na Liturgia.pl

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....