2. Prefacja o zmarłych
W bliskości Dnia Zadusznego zamieszczam notatki o kolejnych prefacjach o zmarłych w Mszale Pawła VI. Dziś o 2. Prefacji o zmarłych.
Oficjalny przekład polski: „On jeden przyjął śmierć, aby nas wszystkich wybawić od śmierci wiecznej i sam umarł na krzyżu, abyśmy mogli żyć z Tobą na wieki”.
W bliskości Dnia Zadusznego zamieszczam notatki o kolejnych prefacjach o zmarłych w Mszale Pawła VI. Dziś o 2. Prefacji o zmarłych.
Oficjalny przekład polski: „On jeden przyjął śmierć, aby nas wszystkich wybawić od śmierci wiecznej i sam umarł na krzyżu, abyśmy mogli żyć z Tobą na wieki”.
Oryginał łaciński: „Ipse enim mortem unus accepit, ne omnes nos moreremur; immo unus mori dignatus est, ut omnes tibi perpetuo viveremus”.
Pochodzenie: Zasadniczo jest to nowa prefacja, natomiast ułożono ją na podstawie fragmentu dawnej prefacji ambrozjańskiej – prefacji Mszy za neofitów w czwartek w Oktawie Wielkanocy w Sakramentarzu z Bergamo (IX w.) – Berg 609. Do ułożenia aktualnej 2. Prefacji o zmarłych posłużyła druga połowa tekstu ambrozjańskiego:
„Unus mori voluit ne omnes moreremur. Unus mori dignatus est, ut omnes nos perpetuo viveremus”.
czyli :
„Jeden zechciał umrzeć, abyśmy wszyscy nie umarli. Jeden zechciał umrzeć, abyśmy my wszyscy żyli na wieki”.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Kraków: IV Mariacki Festiwal Organowy w lipcu i sierpniu
Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, obchodzący w bieżącym roku jubileusz 10-lecia... więcej
-
O. Jacques Philippe wygłosi rekolekcje „8 sposobów...
„8 sposobów na znalezienie szczęścia” (oryg. „Le bonheur où on ne l`attend pas”) to rozważania... więcej
-
Licheń: Rozpoczęły się międzynarodowe warsztaty liturgiczne Ars...
Uroczyste i podniosłe celebracje, wytężone ćwiczenia, piękny, kontemplacyjny śpiew gregoriański, nowe przyjaźnie i ciepła atmosfera... więcej
-
19 sie
Jarosław: XXVI Festiwal Pieśń Naszych Korzeni pod hasłem „miracula – cuda”
XXVI Festiwal Muzyki Dawnej „Pieśń Naszych Korzeni” odbędzie się w… więcej
-
7 wrz
Kraków: Ruszyły zapisy na Mysterium fascinans 2018 – największe rekolekcje liturgiczne
„Modlić się liturgią. Mistagogia Eucharystii i Liturgii godzin” – to… więcej
-
19 lip
Wrocław: Święty i organy – wieczorna uczta muzyczna
Wieczory Czesławowe to dominikańska oferta kulturalna w ścisłym centrum Wrocławia… więcej
Maciej Zachara MIC
Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....