5. Prefacja zwykła

Notatki nt. pochodzenia 5. Prefacji zwykłej w Mszale Pawła VI

Oficjalny polski przekład: „Zjednoczeni w miłości wspominamy śmierć Jego, z żywą wiarą wyznajemy Jego zmartwychwstanie, i z mocną nadzieją oczekujemy Jego przyjścia w chwale”.

Oryginał łaciński: „Cuius mortem in caritate celebramus, resurrectionem fide vivida confitemur, adventum in gloria spe firmissima praestolamur”.

Pochodzenie: Całkowicie nowa kompozycja, bez liturgicznych precedensów. Źródłami są prawdopodobnie listy Pawłowe (zob. 1 Kor 11, 26; Tt 2, 13), inspiracja mogła pochodzić także z anamnez niektórych anafor wschodnich.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Maciej Zachara MIC

Maciej Zachara MIC na Liturgia.pl

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....