Oficjalny polski przekład: „W swoim miłosierdziu tak świat umiłowałeś, że zesłałeś nam jako Odkupiciela Twojego Syna. On stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu, abyś mógł to w nas miłować, co umiłowałeś w swoim Synu. Przez Jego posłuszeństwo odnowiłeś przymierze, które zerwaliśmy przez grzeszne nieposłuszeństwo”.

Oryginał łaciński: „Quia sic mundum misericorditer dilexisti, ut ipsum nobis mitteres Redemptorem, quem absque peccato in nostra voluisti similitudine conversari, ut amares in nobis quod diligebas in Filio, cuius oboedientia sumus ad tua dona reparati, quae per inoboedientiam amiseramus peccando”.

Pochodzenie: Prefacja jest nową kompozycją, ułożoną w ramach posoborowej reformy liturgii. Jej źródłami są przede wszystkim teksty biblijne:

– „W swoim miłosierdziu tak świat umiłowałeś, że zesłałeś nam jako Odkupiciela Twojego Syna” – J 3, 16;

– „On stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu” – Hbr 4, 15;

– „Przez Jego posłuszeństwo odnowiłeś przymierze, które zerwaliśmy przez grzeszne nieposłuszeństwo” – Rz 5, 19.

Natomiast fraza „ut amares in nobis quod diligebas in Filio” („abyś mógł to w nas miłować, co umiłowałeś w swoim Synu”) została wzięta z dawnej liturgii hiszpańsko-wizygockiej, a konkretnie z inlatio (odpowiednik rzymskiej prefacji) 4. Niedzieli po oktawie Wielkanocy w Liber Mozarabicus Sacramentorum (IX w.) – LMS 725.

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym