Abecadło Adwentu: Wielkie Antyfony

Te antyfony – to nie tylko wielkie wołanie przedchrystusowej ludzkości: one i dziś są najgorętszą modlitwą, niby aktami strzelistemi, z ciemnicy tego świata, – o światło, o pomoc, o wybawienie.

Literatura nasza posiada mało znany wierszowany przekład tych 7 antyfon, dokonany przed 300 laty. Jest on częścią obszernego, a dziś bardzo rzadkiego dzieła p. t. „Jezus Nazaretański, Syn Ojca Przedwiecznego, Wcielony, albo Jeruzalem niebieska przezeń wyzwolona.” – przez X. Gawłowickiego opisana w Warszawie 1636. – Dzieło to składa się z 20 pieśni, z tych każda liczy po 100 strof ośmiowierszowanych. Stron ma 558. Ten utwór nie wytrzymuje wprawdzie porównania z „Mesjadą” Klopstoka lub z „Rajem utraconym” Miltona, ale był natchniony tak żywą wiarą i tak gorącem uczuciem, że chętnie wybaczy się autorowi spotykane chropowatości stylu albo rymu. Jest on nadto znacznie starszy od obu wspomnianych arcydzieł światowej literatury. Podaję tu ów wierszowany przekład antyfon, obok niego – dosłowny, z krótkiemi uwagami.

Przedstawiamy nagrania wszystkich O-antyfon (od 17 do 24 grudnia) według ksiąg dominikańskich, w tradycyjnym układzie. Należy mieć na uwadze, że w obecnych księgach liturgicznych (zarówno w łacińskich wydaniach typicznych, jak i polskich tłumaczeniach lekcjonarza i księgi Liturgii godzin) ich układ jest nieco zmieniony.

O Sapientia (17 grudnia),
O Adonai (18 grudnia),
O Radix (19 grudnia),
O Clavis (20 grudnia),
O Oriens (21 grudnia),
O Rex (22 grudnia),
O Emmanuel (23 grudnia)

Codzienne nagrania (17-24 grudnia) dostępne są także jako podcast. Pozwala to ściągnąć je bezpośrednio i automatycznie do odtwarzacza iTunes, Juice, eMusic lub na urządzenia przenośne (typu iPod, iPhone, tel. komórkowe i inne). Z subskrypcji można skorzystać, odnajdując O-antyfony w iTunes Store lub korzystając z tego linku.