Abyś zmartwychwstał…

„Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. (…)

Skomentuj

Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach, powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie!

Tobie, Adamie, rozkazuję: Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, abyś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych. Powstań ty, który jesteś dziełem rąk moich. Powstań ty, który jesteś moim obrazem uczynionym na moje podobieństwo. Powstań, wyjdźmy stąd! Ty bowiem jesteś we Mnie, a Ja w tobie, jako jedna i niepodzielna osoba. (…) Powstań, pójdźmy stąd! (…)

Gotowy już jest niebiański tron, w pogotowiu czekają słudzy, już wzniesiono salę godową, jedzenie zastawione, przyozdobione wieczne mieszkanie, skarby dóbr wiekuistych są otwarte, a królestwo niebieskie, przygotowane od założenia świata, już otwarte”.

Ze starożytnej homilii na Świętą i Wielką Sobotę

abyś miał odwagę wejść w ten Święty Czas
dał umyć sobie nogi
o świcie gorzko nad sobą zapłakał
miał wiarę i czułość, by wtulić się w Krzyż
abyś umarł
miał cierpliwość, by wytrwać w Milczeniu Stwórcy
męstwo, by zejść z Chrystusem do Otchłani
abyś pozwolił odsunąć kamień
przebudził się i powstał
przyjął Światłość i zaproszenie na niebiański tron
abyś zmartwychwstał

Dominikański Ośrodek Liturgiczny
Redakcja serwisu Pascha.org.pl

Pascha 2005

 

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także