Adwent w Śródziemiu

Do 21 XII jeszcze sporo czasu, a tego właśnie dnia śpiewa się w nieszporach antyfonę O Oriens. Pośrednio od niej pochodzi tolkienowskie Śródziemie.

Otóż na podstawie adwentowych "Wielkich antyfon" staroangielski poeta Cynewulf napisał poemat, nazywany zresztą przez wydawców ’Advent Lyrics’. Piąta część zaczyna się:

Eala earendel,   engla beorhtast,

ofer middangeard   monnum sended

– co można przetłumaczyć: O blasku, z aniołów najjaśniejszy, ludziom zesłany do Śródziemia [= na ten świat, czyli świat środkowy]. Kiedy Tolkien studiował w Oksfordzie, te słowa wywarły na nim tak wielkie wrażenie, zachwyciły go swoją melodią, że od nich, można rzec, zaczęła się cała jego mitologia, w której zresztą pojawia się Earendil, żeglarz, który stał się gwiazdą.

’Earendel’ z poematu Cynewulfa kojarzy się, ze względu na odniesienia tej części 'Advent Lyrics’, z Chrystusem, Blaskiem zesłanym ludziom, najjaśniejszym z aniołów, czyli zwiastunów (w czytaniu na pasterce z Izajasza mamy "Wielkiej rady zwiastuna", po łacinie – magni consilii angelus). Ale w staroangielskich homiliach owym 'earendelem’ nazywany jest Jan Chrzciciel, ten "anioł posłany przez Pana" przed Jego obliczem.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.