Adwentowo o wiosennych wodach

Tomek Dekert pisał ostatnio o liturgicznych skojarzeniach z Jackiem Kaczmarskim (zresztą, ten wpis był i mnie bardzo bliski), a mnie teraz liturgicznie skojarzył się inny bard - Leszek Długosz i jego piosenka "Wiosenne wody". Mimo tytułu, skojarzyło mi się bardzo adwentowo.

Ta piosenka ma już swoje lata, nie wiem kiedy została napisana, ja nagrałem ją sobie z radia wiosną 1981 r., czyli w 8 klasie podstawówki.

 

Jedna ze zwrotek jest taka:

"I nie to boli, że nic nie wraca,

że czas, że kręci się planeta,

wiesz, życie się kończy, lecz z innych, ach z innych powodów

i całkiem inaczej,

życie się kończy –

– gdy się przestaje już w życiu czekać…"

 

I jeszcze refren:

"Wiosenne wody, szumne porywiste,

jasny niepokój tamtych dni

jeszcze się nie wie, może ach może się kocha,

patrzy się w okno, jakby miał ktoś…

…. lecz kto miał przyjść?"


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Maciej Zachara MIC

Maciej Zachara MIC na Liturgia.pl

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....