Aniołom swoim dał rozkaz o tobie

2 października liturgia przypomina nam o istnieniu aniołów; poucza nas o tym, że każdy z nas ma tego szczególnego opiekuna, jakim obdarzył nas w imię swej nieskończonej miłości sam dobry Bóg. Wspomnienie aniołów stróżów obchodzono już od XV w. w Hiszpanii, a od 1670 r. zostało na stałe wprowadzone do kalendarza liturgicznego.

Wspominamy zatem dziś tych, którzy są obok nas już od chwili naszych narodzin. Bóg posłał do nas anioły, aby pośredniczyły pomiędzy nami a Nim, aby nas strzegły i prowadziły ku zbawieniu. Dzisiejsza liturgia godzin jest modlitwą wychwalającą Pana, modlitwą pokazującą nam, jaki ogrom miłości żywi do nas Pan Bóg. Ten gest zesłania aniołów objawia się nam jako najdonioślejszy znak Bożej szczodrości, jako przejaw ojcowskiej troski o każdego z ludzi. Liturgia koncentruje się dziś wokół trzech ważnych motywów. Pierwszy z nich to właśnie niekończące się wielbienie Boga za Jego niezmierzone miłosierdzie: Niech wysławiają Pana za Jego miłosierdzie i cuda dla synów ludzkich. Niech sławią i mówią pośród narodów, że Pan dokonał dla nich przedziwnych rzeczy (II czytanie z Godziny Czytań). Drugi motyw, nad którym możemy się zatrzymać to sam fakt zesłania aniołów.

Niechaj przynoszą pociechę,
Obmycie, miłość, naukę,
Dają zachętę ku dobru
I poskramiają szatana.

(Hymn, Godzina Czytań)

Pan Bóg posyła je, aby wstawiały się za człowiekiem, by prowadziły go, strzegły przed złem, zachęcały do dobrego życia i podtrzymywały w realizacji obranej drogi. Aniołowie mają być światłem, które będzie nas prowadzić ku Bogu. W kazaniu św. Bernarda słuchamy (II czytanie z Godziny Czytań): "Aniołom swoim dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach". Jakże wielką cześć powinny obudzić te słowa, jakąż wierność, jakąż ufność? Cześć z powodu obecności, wierność z powodu łaskawości, ufność z powodu opieki. Są przeto, są przy tobie, nie tylko z tobą, ale i dla ciebie. Są, aby cię bronić, są, aby pomagać. Jakkolwiek wydającym polecenie jest Bóg, to jednak nie można nie okazywać im wdzięczności, skoro słuchają Go z tak wielką miłością, a nam przychodzą z pomocą w tak licznych potrzebach.

I w końcu trzeci wątek, wokół którego koncentruje się dzisiejsza liturgia godzin to uświadomienie, jaki wpływ na nasze życie mogą mieć aniołowie. Antyfony z Godziny Czytań jasno wskazują nam, w jaki sposób możemy przyłączyć się do działania aniołów, w jaki sposób możemy z nimi współpracować. Powierz Panu swą drogę, a On sam będzie działał (ant.1) – to zaproszenie do tego, byśmy nie bali się zawierzyć Bogu, byśmy uwierzyli, że wystarczy nasza decyzja na pójście za Nim, a On będzie troszczył się o resztę. On znajdzie sposoby, by się stale nami opiekować. W kolejnej antyfonie słyszymy: Odstąp od złego i czyń dobro, Pan bowiem umacnia sprawiedliwych – znów otrzymujemy to samo zapewnienie, że nie pozostaniemy sami. I w końcu: Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi (ant.3). Te wszystkie pouczenia zamyka kazanie św. Bernarda: W Nim przeto gorąco miłujmy Jego aniołów jako naszych współtowarzyszy w przyszłości, teraz zaś przewodników i opiekunów danych nam i nadanych przez Ojca. Teraz bowiem jesteśmy synami Bożymi, choć jeszcze nie widać tego w pełni, jako że dotąd jesteśmy dziećmi poddanymi opiekunom i wychowawcom, jakby w niczym na razie nie różniąc się od niewolników. A zresztą chociaż jesteśmy słabymi dziećmi i chociaż czeka nas długa droga, a nie tylko długa, lecz także niebezpieczna, czegóż mamy się lękać, strzeżeni przez tak wielkich stróżów? Nie mogą wszak ulec wrogom ani zbłądzić, ani tym bardziej zwodzić ci, którzy nas strzegą na wszystkich naszych drogach. Są wierni, roztropni i potężni – czegóż mamy się lękać? Obyśmy tylko szli za nimi, przylgnęli do nich, a trwać będziemy na zawsze w opiece Boga niebios (II czytanie z Godziny Czytań).

Prawda, która płynie z dzisiejszej liturgii godzin ma nam przypomnieć o istnieniu naszych aniołów stróżów, uczulić na ich obecność i oswoić z faktem, że obok nas czuwają Boży posłańcy. Im większa będzie świadomość ich obecności, im częściej będziemy się do nich zwracać, tym bliżej znajdziemy się samego Boga.

Warto zapamiętać słowa, które czytamy dziś podczas Jutrzni. Niech one uwrażliwią nas na obecność niebieskich wysłańców: Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa.

„Aniele Boży”
fragm. z płyty „Dzięki Ci Panie”
http://www.liturgia.pl/sklep/fragmenty/dzieki_ci_panie/13.mp3

Zobacz także