Ekspozycja, którą możecie Państwo obejrzeć na krużgankach opactwa tynieckiego, jest drugą wystawą organizowaną w ramach obchodów Roku Antoniego Rząsy. Wystawa będzie otwarta do końca października 2010.

Zapraszamy również do odwiedzenia strony Benedyktyńskiego Instytutu Kultury.

„Wrażeniem, które narzuca się w chwili, gdy patrzysz, ty i ja, na liczne przedstawienia Antoniego Rząsy jest poczucie wiarygodności albo, lepiej, trafności. Chciałoby się powiedzieć, że każdy z jego Jezusów został trafiony, przećwiczony przez jakiś moment cierpienia samego rzeźbiarza.

Są wśród jego przedstawień Chrystusy pokazujące momenty prywatne, intymnie, związane przypuszczalnie z chwilą i zdarzeniem, o których opowieść być może już się zatarła, nawet w domowej pamięci. Są Chrystusy pokazujące prywatność oderwaną od okazji, mniej pretekstową, za to związaną z codziennym rozeznaniem w ludzkim położeniu, w ponurych możliwościach smutku, dna, rozpaczy. […]

I wydaje się tak, że dla każdej postaci bólu, odrębnego czy współodczuwanego, lecz zawsze przeżytego autentycznie i do samych źródeł własnych arterii, Rząsa odrzucał dotychczasowe doświadczenie, dotychczasowe instrumenty pracy, przekreślał sposoby, i na nowo ustalał chrystologiczną historię cierpienia oraz własne w niej miejsce.”

Fragment tekstu Otoczłowiek szuka ojczyzny autorstwa Jarosława Mikołajewskiego, pochodzący z folderu towarzyszącego wystawie.

* * *

Polecamy również:

Galeria Antoniego Rząsy

Rok Antoniego Rząsy

O rzeźbiarzu, który potrafił patrzeć

Żywe drzewo – o życiu i sztuce Antoniego Rząsy