Athanatos ho thanatos
Kiedyś już ten tekst1 cytowałem, pisząc o Bedzie. Dzisiaj do mnie powraca.
Od dawna lipiec, miesiąc w pewien sposób paschalny – poprzez św. Tomasza Apostoła i św. Marię Magdalenę – jest dla mnie miesiącem myśli o śmierci i doświadczania śmierci.
Umierając, Beda śpiewał:
1Przed ową podróżą, która każdego z nas czeka,
Nikt nie jest tak mądry, by nie potrzebował
Pomyśleć, zanim stąd odejdzie,
Jaki dla jego duszy, dobry czy zły,
Po śmierci będzie wyrok.
Czym jest śmierć? W jaki sposób się dokonuje? Czy to tylko oddzielenie duszy od ciała przez Miecz obosieczny (cf. Hbr 4:12)?
Nie wiemy, dopóki nie nadejdzie.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O Sapientia – antyfona na 18 grudnia
Izrael wzywa Wszechwładnego Boga. Woła o pomoc jak naród, który wzywa swojego króla, by ten... więcej
-
Wrocław: Odbyły się Adwentowe Warsztaty+Rekolekcje
O Adwencie zwykło się mówić, że jest „radosnym czasem oczekiwania". Dla uczestników Warsztatów i Rekolekcji... więcej
-
O Sapientia – antyfona na 17 grudnia
Trzeba mieć wielką odwagę, żeby naprawdę móc zaśpiewać antyfonę O Sapientia. Dlaczego? Bo żeby prosić... więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.