A i Jezus jest dzisiaj jakiś inny. Gdzieś na szlakach Galilei zagubił się ten łagodny i pełen ciepła Jezus, a stanął przed nami groźny i świadomy tego, kim jest, Nauczyciel. Jesteśmy tak jakoś wewnętrznie przyzwyczajeni – przez obraz Jezusa Miłosiernego – do patrzenia na Jezusa, przede wszystkim jako na Tego, który przygarnia i przebacza. I dobrze, że tak patrzymy, bo takim jest nasz Bóg. Niestety, zapominamy, że jest On również Tym, który stawia wymagania i prowadzi wąską ścieżką.

Dzisiaj ta ścieżka stała się wyjątkowo wąska, porównywalna z uchem igielnym… Jak trudno jest zobaczyć siebie samego w uczniu, którego dziś wzywa Jezus , aby:

– nie rewanżował się złu i nie stawiał mu oporu
– nie dochodził swej sprawiedliwości, a nawet nadstawiał drugi policzek
– dawał nie tylko szatę, ale i płaszcz
– kiedy jest zmuszony iść tysiąc kroków, szedł dobrowolnie następne tysiąc                 
– miłował nieprzyjaciół i modlił się za tych, którzy go prześladują.

Coś wewnętrznie w nas woła (ten przyzwyczajony do wygody stary człowiek), że te wymagania są absurdalne i nieludzkie. I w pewnym sensie ten stary człowiek w nas ma rację.  Jest to nie-ludzkie, bo jest Boskie.

Dlaczego mam tak czynić? Dlaczego mam zrezygnować z samozachowawczego instynktu? Dlaczego mam przekraczać siebie w relacjach z innymi, którzy przecież nie są idealni?

Odpowiedź jest jedna – bo taki jest nasz Ojciec. Bo pozwala On, aby słońce wschodziło nad dobrymi i nad złymi, bo daje deszcz sprawiedliwym i niesprawiedliwym. Bo kocha i ta Jego miłość nie cofnęła się przed ofiarowaniem Syna… A Jezus mówi: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.

Ewa Kopiec CHR

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym