Bianco da Siena (+1434) – Do Ducha Świętego
Miłości boska, zstąp,
znajdź w duszy mej swój dom
i nawiedź ją w Twym blasku płomienistym.
Pocieszycielu, przyjdź,
w mym sercu objaw się,
i zapal je, Twój święty płomień dając.
Niech czysto płonie on,
pragnienia ziemskie me
swym żarem w proch i popiół niech obróci.
Twym blaskiem pełnym chwał
oświecić oczy racz
i wnętrze me, i drogę mą rozjaśnij.
Odzieniem wierzchnim mym
niech miłość stanie się,
pokora zaś mym strojem w głębi duszy.
Pokora szczera to:
nie pyszni serce się,
lecz nad swą nędzą z wielkim płacze bólem.
Tłum. Marcin Morawski
Dostarczamy wartościowe treści?
Zobacz także
-
Liturgia w soczewce: 4 Niedziela Wielkanocna, rok...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
Tomasz Dekert
Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.