Co zaśpiewać na Mszy? IV Niedziela Wielkiego Postu, rok C

Choć każdej niedzieli radujemy się ze Zmartwychwstania, także w ciągu 40 dni poprzedzających Święta Paschalne – to tę niedzielę Kościół dodatkowo eksponuje i przeżywa jako niedzielę radości.

A powodów do głębokiej radości jest wiele. Księga Jozuego ukazuje nam kres tułaczki narodu wybranego. Na pustyni Izraelici przetrwali dzięki mannie z nieba, teraz jednak mogą cieszyć się pełnią smaku owoców ziemi obiecanej. Również psalmista wysławia Boga, który wysłuchuje, pozwala się oglądać twarzą w twarz i więcej nawet – daje się smakować! Święty Paweł w Drugim Liście do Koryntian wyjaśnia nam, że w Chrystusie już teraz wszystko staje się nowe – dzięki Jego ofierze. Pamiątka tej ofiary uobecnia się dla nas na codzień w Eucharystii.

I Ojciec syna marnotrwanego – Jego szaleństwo miłości.

Tak jak w dzisiejszej liturgii Słowa radość miesza się z warunkiem wyznania grzechów i pokornego powrotu do miłosiernego Ojca, tak i w zaproponowanych przeze mnie pieśniach, poza radością obecny jest także charakterystyczny dla Wielkiego Postu wątek nawrócenia.

Taka to już „pomieszana” niedziela, w której dotykamy również istoty samej Liturgii, gdzie niebo łączy się z ziemią, a my, zawieszeni poza czasem, choć nadal w drodze do ziemi obiecanej, już teraz świętujemy przy eucharystycznym stole nasz kolejny powrót do Ojca.

Wejście: Skosztujcie i zobaczcie (różne muzyczne warianty Psalmu 34, dostępne w wielu śpiewnikach – wersji czterogłosowych szukajmy w obu tomach Niepojęta Trójco, jednogłosowej w śpiewniku Siedleckiego, a także w Exsultate Deo.)

Przygotowanie darów: Modlitwa o skruchę – Stwórz, o mój Boże (m.: J. Sykulski, Niepojęta Trójco II).

Mogłaby ta pieśń nosić tytuł Modlitwa syna marnotrawnego.

Komunia: Uczta Baranka (m.: J. Blycharz, Niepojęta Trójco II).

Kolejna pieśń skrojona na miarę dzisiejszej uroczystości. Opowiada o paschalnej uczcie u Ojca, o smakowaniu słodyczy Chrystusa, przychodzącej do nas przez Krzyż, o umocnieniu, jakie daje na trudy życia, o głodzie miłości, który do Ojca nas prowadzi. Czyli o cudzie Eucharystii i o tym, żeby nie tracić, jak „starszy syn”, postawy dziękczynienia za tak wielką dostępność i bliskość naszego Boga.

Uwielbienie: Będę Cię chwalił, Boże (m.: U. Rogala, Niepojęta Trójco II).

Zakończenie: Bliskie jest Królestwo Boże (Siedl.) lub Psalm 116 (m.: P. Bębenek, NIepojęta Trójco II).

 

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także