Co zaśpiewać na Mszy? XIV niedziela zwykła, rok C

Bóg zaprasza nas do współpracy, chce naszego zaangażowania. Ale jest wobec nas lojalny – ostrzega o trudnościach i kłopotach. Możemy się radować widząc przemieniający się świat. Tylko nie zapominajmy, że najważniejszą, najpiękniejszą, bezcenną nagrodą jest „zapisanie imion w niebie”.

Niektórzy mają wakacje, a dzisiaj w Liturgii głównie o pracy. Niezwykłej. Dla Królestwa. Chrystus posyła uczniów – czyli nas, na żniwo. Ale jako doskonały psycholog uwzględnia w tym zadaniu wszelkie nasze mocne i słabe strony. Wie, że najefektywniej pracuję się w grupie – posyła nas we dwójkę. Wie, że człowiek łatwo się rozprasza i rozmienia na drobne – więc przypomina o celu wielokrotnie. Wie, że czasem troska o środki i narzędzia przewyższa troskę o owoce – stawia nam warunek ubóstwa. Wie, że najbardziej skrzydeł dodaje widok dobrze wykonanego zadania – pozwala zatem na radość z tych „wychodzących duchów” i uzdrowionych chorych. Wie, że może nie być łatwo, że będą tacy, którzy wyśmieją i wyszydzą – zapewnia zatem, że On zawsze przy nas będzie. Każdy z nas jest zaproszony do głoszenia Dobrej Nowiny, do przypominania światu, że Bóg o nim nie zapomniał i przybliża się do nas Królestwo. Bóg zaprasza nas do współpracy, chce naszego zaangażowania. Ale jest wobec nas lojalny – ostrzega o trudnościach i kłopotach. Możemy się radować widząc przemieniający się świat. Tylko nie zapominajmy, że najważniejszą, najpiękniejszą, bezcenną nagrodą jest „zapisanie imion w niebie”. Więc – w drogę.

Wejście: Cała ziemio wołaj (t.: Ps 98, m.: D. Kusz OP, Niepojęta Trójco II, str. 206)

Izajasz będzie dzisiaj wołał o radości, w psalmie usłyszymy zachętę do chwalenia Pana. Bo ta praca, która jest do wykonania, powinna być źródłem naszej radości. Oto mi Bóg dopomaga, * Pan podtrzymuje me życie. * Będę Ci chętnie składać ofiarę * i sławić Twe dobre imię (antyfona na wejście). Bo w tej pracy Pan jest nam szefem, współpracownikiem i pomocnikiem.

http://www.liturgia.pl/sklep/fragmenty/piesn_o_nadziei/03.mp3 |duration=60
Fragment utworu „Cała ziemio”
Kup płytę z tym utworem przez internet

Przygotowanie darów: W swe ramiona mnie weź * De profundis (t. i m. J. Gałuszka, Niepojęta Trójco I, str. 314).

W drugim czytaniu św. Paweł przypomniał nam, że chlubić można się tylko krzyżem Pana. Niech nam to nie umknie. To on jest najważniejszy. I prośmy Go, by posyłał robotników na żniwo – wziął ich w swe ramiona, dodał sił mocą swojego Krzyża, a ostatecznie – zechciał wpisać w Księgę Życia i przyjął do chwały. Amen.

Komunia: Różne są dary łaski (t. 1Kor 12,4; Ps 23, m. P. Bębenek, Niepojęta Trójco II, str. 234).

Gdy myślę o głoszeniu Dobrej Nowiny, zawsze przypomina mi się ta różnorodność darów łaski. Każdy jest obdarowany, każdy inaczej, każdy wraz z darem dostał zadania. Módlmy się, by w trosce o Królestwo jednoczył nas Duch.

Uwielbienie: Pokój wam (m. P. Pałka, Niepojęta Trójco II, str. 412).

Przyjmując Ciało i Krew, prosimy: Boże nasz Ojcze, przybądź z pomocą swojemu ludowi, który nakarmiłeś Najświętszym Sakramentem, * spraw, aby porzucił dawne nałogi i prowadził nowe życie (antyfona po komunii). Pan obdarowuje nas swoim pokojem. Na nowe życie.

Zakończenie: Idźcie na cały świat (Siedlecki, Niepojęta Trójco II, inne)

Chyba trafniej się nie da – idźcie na cały świat! A Pan będzie wędrował z wami. Jesteśmy odpowiedzialni za Królestwo. Budujmy je całym naszym życiem. To jest Dobra Nowina.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także