Człowiek eschatologiczny

Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii, podobnie jak wczoraj, znowu wzywa nas do czujności: bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie (Łk 12,40).

Czujność jest jedną z najważniejszych cnót moralnych w Nowym Testamencie. W ujęciu Pana Jezusa polega ona na wyczekiwaniu nadejścia Syna Człowieczego, czyli Jego ponownego przyjścia. Jej przeciwieństwem jest zapatrzenie się w dobra tego świata i życie tak, jak gdyby wszystko zamykało się w tym, co tu osiągalne. Czujność jest postawą, która w każdym momencie jest świadoma ostatecznego celu. Chrześcijanin jest człowiekiem eschatologicznym, czyli całkowicie wychylonym ku ostatecznej przyszłości.

Ta przyszłość została nam dana w Chrystusie przez dzieło pojednania Boga z człowiekiem i ludzi między sobą, o czym pisze św. Paweł. Jednak Paweł daje nam dzisiaj jeszcze bardziej zdumiewającą perspektywę, perspektywę kosmiczną: Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich – zgodnie z planem wieków, jaki powziął [Bóg] w Chrystusie Jezusie, Panu naszym (Ef 3,8–11).

Boży plan zbawienia jest tajemnicą ukrytą przed wiekami, o której nawet nie wiedzą Zwierzchności i Władze, czyli odpowiednie chóry aniołów i mocy niebieskich! To człowiek stanął w centrum tej tajemnicy i w jego historii ona się dokonała i ujawniła! Stało się to przez Jezusa Chrystusa, który jest wcielonym Synem Bożym. Przez Niego człowiek otrzymał przystęp do Ojca!

Ta perspektywa nas zdumiewa i nie wiemy, co ona naprawdę znaczy. Niemniej widać, że nas całkowicie przerasta. Niestety, my często grzeszymy małostkowością: skoncentrowani jedynie na naszych doraźnych problemach, nosimy w sobie pretensje do świata i do Boga za to, że nie dzieje się nam tak, jak byśmy chcieli. Święty Paweł pozwala zobaczyć zupełnie inną perspektywę, która powinna nam pomóc w pełni zrozumieć wielkość Bożego zamysłu. Eucharystia jest sakramentem zawierającym w sobie ogrom tej tajemnicy. Posiada ona wymiar kosmiczny, bo jest jedyną ofiarą, w której Syn Boży ofiarował siebie.

Włodzimierz Zatorski OSB

Fragment książki „Rozważania liturgiczne na każdy dzień”, t. 5, Tyniec 2010. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą Wydawnictwa Benedyktynów Tyniec.

Zobacz także