Czy to nie dziwne troszeczkę?
Zacząłem jakiś czas temu poczytywać książeczkę Josepha A. Jungmanna, pt. Sprawowanie liturgii (Kraków 1992). Na samym początku znalazłem kilka sformułowań, które mnie zastanowiły i skłoniły do zadania paru pytań. W rzeczywistości bowiem, jeśli odczytać je dosłownie, pokazują w moim odczuciu jakąś skazę w naszym sposobie myślenia o liturgii. Pozwolę sobie zacytować in extenso cały ten fragment.
"Celem zdobycia właściwego zrozumienia norm rządzących formami liturgii, musimy najpierw rozważyć istotę liturgii, bo z tej istoty wypływają zasady kierujące formami liturgicznymi. Na pytanie o istotę liturgii jeszcze dziś dawane są różne odpowiedzi. Jednak zgadzają się one przynajmniej w tym, że wszyscy przez liturgię rozumieją Służbę Bożą Kościoła – w przeciwieństwie do nabożeństw i modlitw, jakie odprawiają poszczególne jednostki.
Do tej definicji niektórzy dodają jeszcze dalsze cechy określające. I tak pewne ujęcie mówi: liturgia musi być taką Służbą Bożą Kościoła, w której szczególnego znaczenia nabiera misterium kultu, misterium między Chrystusem i Kościołem, przy czym pojęcie misterium jest, jak wiadomo, wciąż jeszcze sporne. W każdym razie misterium nie może być pojmowane tak ciasno, że przez nie określa się tylko akcję sakramentalną: sprawowanie ofiary Mszy św. i udzielanie sakramentów" (s. 72).
Nie chodzi mi tu o krytykę Jungmanna (kimże ja jestem, żeby to robić?), ale o zwrócenie uwagi na pewien ogólny modus myślenia, który wyziera spoza tego tekstu. Pojmowanie istoty liturgii rozprasza się w wielości – prawdopodobnie przynajmniej częściowo wzajemnie sprzecznych -odpowiedzi. Znaczenie pojęcia misterium, które, jakkolwiek brzmi to paradoksalnie, denotuje coś niejako z definicji niedefiniowalnego, jest kwestią sporną, dyskutowaną. Czy my przypadkiem za dużo nie myślimy? Czy nie chcemy za bardzo wiedzieć? Czy to nie dziwne troszeczkę?
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Cierpienie dopuszczone. Recenzja książki Eleonory Stump „Wędrówka...
Eleonore Stump, autorka „Wędrówki w ciemnościach”, pozwala sobie na wielce odważny wybieg, interpretację, czy -... więcej
-
Liturgia w soczewce: Niedziela Miłosierdzia Bożego, rok...
„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli... więcej
-
Propria mszalne – II Niedziela Wielkanocna –...
Zastanawiamy się co zaśpiewać w czasie Mszy świętej, jakie dobrać pieśni, żeby współtworzyły święte obrzędy,... więcej
Tomasz Dekert
Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.