Dwie ręce i przestrzeń między nimi

Już kiedyś na jednym z blogów (jeśli dobrze pamiętam Bartka Krzycha) pojawił się obraz/metafora Roberta Tafta, który mówił o tym, czym jest liturgia. Znałem wcześniej ten obraz, ale dopiero w ostatnich dniach trafiła w moje ręce książka "Beyond East and West", a tym samym mogłem poznać ten obraz z oryginału. Jest on tak wspaniały, że przytoczę tutaj cały ten fragment.

Skomentuj

 

W 1513 roku Michelangelo Buonarroti skończył freski, które ponad IV wieki później nadal ozdabiają Kaplicę Sykstyńską. We wspaniałej scenie stworzenia, wyciągnięty życiodajny palec Boga prawie dotyka – ale nie całkowicie – wyciągniętego palca odchylonego (znajdującego się niżej) Adama. Liturgia wypełnia szparę pomiędzy tymi dwoma palcami. Albowiem ręka Boga w sykstyńskiej metaforze jest stwarzającą, życiodajną, wybawiającą, odkupiającą, kiedykolwiek sięga w kierunku nas, zaś historia zbawienia jest historią naszych wyciągniętych rąk w nigdy niekończącym się przyjęciu i dziękczynieniu za ten dar. Czy nie jest to tym, o co w liturgii właściwie chodzi? Oczywiście, tutaj używam terminu „liturgia” w poszerzonym, Pawłowym sensie, aby zawrzeć to, co Ojcowie Kościoła nazywają oikonomia lub commercium, która trwa, wyzwala; dawanie i przyjmowanie między Bogiem a nami, Jakubowa drabina historii zbawienia.
Obecnie z pewnością śmiałym stwierdzeniem jest mówienie, że liturgia jest zbawczą relacją między Bogiem a człowiekiem, i że nasze liturgie są uprzywilejowanym miejscem tego wybawiającego spotkania; że urzeczywistniają i wyrażają tę relację. Jednakże to stwierdzenie nie jest tylko moje. Tak – jak sądzę – Nowy Testament rozumie liturgię. I może niedawno Konstytucja o liturgii Soboru Watykańskiego II. W numerze 2 czytamy:
"W liturgii […] «dokonuje się dzieło naszego Odkupienia». Liturgia w najwyższym stopniu przyczynia się do tego, aby wierni swoim życiem wyrażali oraz ujawniali innym ludziom misterium Chrystusa i rzeczywistą naturę prawdziwego Kościoła".
 
R. Taft, What Does Liturgy Do? Toward a Soteriology of Liturgical Celebration: Some Theses, [w]: Beyond East and West, Rome 1997, s. 240.

 


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

Slabbinck Polska - szaty liturgiczne, ornaty, alby, koszule kapłańskie
REKLAMA

Zobacz także

Ks. Krzysztof Porosło

Ks. Krzysztof Porosło na Liturgia.pl

Ur. 1988, doktorant na Uniwersytecie Nawarry w Pampelunie (Hiszpania), gdzie przygotowuje pracę nt. pneumatologii Mszału hiszpańsko-mozarabskiego. Pomysłodawca i współorganizator rekolekcji liturgicznych „Mysterium fascinans”. Obszary badań: teologia liturgiczna, relacja między teologią dogmatyczną i liturgią, liturgia hiszpańsko-mozarabska, katecheza mistagogiczna. Napisał i zredagował kilkanaście książek, w tym ostatnio: Liturgia Jezusa Chrystusa (Kraków 2015); Przyjdź, Panie Jezu! Chrystus w tajemnicach roku liturgicznego (Kraków 2016, t. 1); Duchowość kształtowana przez liturgię (Kraków 2017, red.), Święta codzienność. O liturgii przemieniającej życie (Kraków...