Folium interrogativum, czyli ankieta

54.  Linguae vernaculae in Missis cum populo celebratis congruus locus tribui possit, praesertim in lectionibus et "oratione communi", ac, pro condicione locorum, etiam in partibus quae ad populum spectant, ad normam art. 36 huius Constitutionis. Provideatur tamen ut christifideles etiam lingua latina partes Ordinarii Missae quae ad ipsos spectant possint simul dicere vel cantare.

I po polsku:

54. Zgodnie z art. 36 niniejszej konstytucji można zezwolić na stosowanie w odpowiednim zakresie języka ojczystego w Mszach świętych sprawowanych z udziałem ludu, zwłaszcza w czytaniach, w "modlitwie powszechnej" oraz – jeżeli miejscowe warunki tego wymagają – także w tych częściach, które należą do wiernych.
Należy jednak dbać o to, aby wierni umieli wspólnie odmawiać lub śpiewać także w języku łacińskim stałe części Mszy świętej dla nich przeznaczone.

To, oczywiście, Konstytucja o liturgii świętej świętego Soboru Watykańskiego II.

Popatrzmy jeszcze na wspomniany wyżej paragraf 36:

36. §1. Linguae latinae usus, salvo particulari iure, in Ritibus latinis servetur.

§2. Cum tamen, sive in Missa, sive in Sacramentorum administratione, sive in
aliis Liturgiae partibus, haud raro linguae vernaculae usurpatio valde utilis apud populum exsistere possit, amplior locus ipsi tribui valeat, imprimis autem in lectionibus et admonitionibus, in nonnullis orationibus et cantibus, iuxta normas quae de hac re in sequentibus capitibus singillatim statuuntur.

(36. §1. W obrządkach łacińskich zachowuje się używanie języka łacińskiego poza wyjątkami określonymi przez prawo szczegółowe.

§2. Ponieważ jednak we Mszy świętej, przy sprawowaniu sakramentów i w innych
częściach liturgii używanie języka ojczystego nierzadko może być bardzo pożyteczne dla wiernych, można mu przyznać więcej miejsca, zwłaszcza w czytaniach i pouczeniach, w niektórych modlitwach i śpiewach, stosownie do zasad, które w tej dziedzinie ustala się szczegółowo w następnych rozdziałach.)

Pytanie ankietowe: ilu wiernych – zgodnie z zaleceniem świętego Soboru – umie wspólnie odmawiać lub śpiewać po łacinie części Mszy dla nich przeznaczone? A w obecnych czasach trzeba też zapytać: ilu kapłanów to potrafi? Ilu z nich zna po łacinie Credo czy Gloria in excelsis? I wie, że się mówi "benedicat vos Deus omnipotens", a nie "benedicant vos Deus omnipotens"? Że zapisane w mszale "accipit panem, eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur" to nie jest tekst do odczytania, tylko opis czynności kapłana?

Dostałem w piątek prezent od mojej łacinniczki i przyjaciółki – Przewodnik modlitwy, łacińsko-polski, opracowany przez Opus Dei. Po łacinie są nie tylko modlitwy mszalne, ale i np. akty strzeliste i różne nabożeństwa. Oby więcej takich inicjatyw!


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.