Gaudete in Domino semper

Introit dzisiejszej mszy, z 4. rozdziału Listu do Filipian, to pierwszy fragment Nowego Testamentu, który czytałem z prof. Świderkówną - wieki temu, w jasno oświetlonej bibliotece Zakładu papirologii UW.

Skomentuj

Czytaliśmy to, bo zwykle każdy robi odruchowo błąd przy tłumaczeniu wersu szóstego – ja też zrobiłem. Chodzi o niedostrzeżenie różnic w rodzaju przymiotnika i rzeczownika, oba są w tym samym przypadku, i odruchowo chce się je połączyć w związek zgody.

Prefacja na III niedzielę Adwentu z mszału biskupa Leofrica:

… przez Chrystusa, naszego Pana. Przez Jego wcielenie na świat przyszła radość, przez Jego mękę dokonało się odkupienie człowieka, którego stworzył. Błagamy, aby On nas doprowadził do wiecznej nagrody, On, który nas odkupił z ciemności piekielnych. Niech nas także obdarzy swą sprawiedliwością, gdy przyjdzie powtórnie, skoro nas odkupił w czasie swego pierwszego przyjścia. I niech nas broni od zła wszelkiego Jego majestat, skoro Jego pokora nas podniosła [ze śmierci] do życia.

I myślę sobie jeszcze: wielka szkoda, że w polskim przekładzie brewiarza w prośbach z I nieszporów dwie połączyły się w jedną, a my straciliśmy piękne nawiązanie do psalmu 24.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.