Huragan Bożej miłości

Najprawdopodobniej obchodzimy Nawrócenie św. Pawła właśnie 25 stycznia na pamiątkę przeniesienia jego relikwii do nowej bazyliki już w spokojnych dla chrześcijaństwa czasach konstantyńskich. Jednakże teksty Liturgii Godzin mówią nam o zupełnie innej zmianie miejsca. Podobnie jak huragan z ogromną siłą przenosi ciężkie przedmioty na spore odległości, tak samo ten huragan Bożej miłości, o którym mówi liturgia, porwał Pawła i przemienił go z prześladowcy w apostoła.

Treść dnia nawrócenia Apostoła obejmuje nie tylko wydarzenie pod Damaszkiem, ale i całą jego misję. By nie pogubić się w tej obfitości, popatrzmy jedynie na trzy wątki świątecznej liturgii.

Wybranie Pawła przez Boga akcentuje nieuchwytność i niezależność Bożych wyroków. Spodobało się bowiem Bogu objawić swego Syna w życiu Szawła z Tarsu – tak czytamy w autobiograficznym fragmencie Listu do Galatów (1, 15–16) w Godzinie Czytań. Narzędziem wybranym zbawienia narodów nazywa Pawła, w oparciu o słowa Pana do Ananiasza (por. Dz 9, 15), hymn Jutrzni. Zresztą wszystkie brewiarzowe czytania tego święta pokazują Pawła, jako obdarzonego przez Boga darmowym wybraniem.

Zmiana żądnego śmierci chrześcijan faryzeusza z Tarsu w płomiennego głosiciela Chrystusa jest właściwie nazwą własną tego święta(conversio). W tym przedziwnym zwrocie życia Szawła najlepiej widzimy siłę Bożej miłości trafnie porównaną w hymnie Godziny Czytań do huraganu. Także w hymnie wieczornym, srogi zapał wyniszczania imienia Chrystusa, został zestawiony z żarem ognistym, z jakim Paweł głosił miłość Zbawiciela. W czytaniu z Nieszporów Apostoł przyznaje się do tego, że prześladował Kościół. Jednak od razu dodaje, że to łaska Boża pracowała z nim, i dzięki niej mógł się stać głosicielem zbawienia (por. 1 Kor 15, 9–10).

Zapał Pawła, dotychczas wykorzystywany w prześladowaniach, po nawróceniu wyzwalał w nim niespożyte siły apostolskie. Przekonujemy się o tym dzięki homilii św. Jana Chryzostoma z Godziny Czytań. Natomiast trzy zwrotki z hymnu Nieszporów opisują Pawła jako mistyka, siewcę Jego słowa, i w końcu, przez dobrze znane dominikanom porównanie, jako pochodnię zapalającą w świecie światło prawdy. Warto jeszcze, pisząc o zapale Pawła, zwrócić uwagę na prośbę zanoszoną do niego w hymnie Godziny Czytań. Prosimy w niej bowiem o to, by Apostoł nie zapominał o swej pierwotnej miłości, a przez to przywrócił nam gnuśnym nadzieję łaski.

Na przejmującym obrazie Caravaggia Nawrócenie na drodze do Damaszku, oświecony blaskiem Zmartwychwstałego Paweł zdaje się wpadać w ramiona widzianego jedynie przez siebie przyjaciela. Tak właśnie można sobie wyobrażać spotkanie z Bożą miłością. Z siłą potężnego wiatru dotknęła ona Szawła i jego samego przemieniła w huragan roznoszący po wszystkich narodach Dobrą Nowinę o tej wielkiej Miłości.