I Prefacja o Apostołach / Prefacja o Apostołach

Z okazji jutrzejszego święta Nawrócenia św. Pawła notatka o I Prefacji o Apostołach w Mszale Pawła VI i o Prefacji o Apostołach w Mszale Piusa V

Mszał Pawła VI, I Prefacja o Apostołach

 

Oficjalny polski przekład:

Ty bowiem, wiekuisty Pasterzu, nie opuszczasz swojej owczarni, lecz przez świętych Apostołów otaczasz ją nieustanną opieką, aby kierowali nią ci zwierzchnicy, którym jako namiestnikom swojego Syna zleciłeś władzę pasterską.

 

Oryginał łaciński:

Qui gregem tuum, Pastor aeterne, non deseris, sed per beatos Apostolos continua protectione custodis, ut iisdem rectoribus gubernetur, quos Filii tui vicarios eidem contulisti praeesse pastores.

 

Pochodzenie:

Jest to lekko zmodyfikowana wersja Prefacji o Apostołach z Mszału Piusa V, o której poniżej.

 

Mszał Piusa V, Prefacja o Apostołach

Polski przekład z łac.-pol. Mszału z 1968 r.:

Przez Niego błagamy Cię pokornie, Wiekuisty Pasterzu, abyś nie opuszczał swojej owczarni, lecz przez świętych Apostołów swoich otaczał ją ciągłą opieką. Niech kierują nią ci zwierzchnicy, którym jako namiestnikom swojego dzieła zleciłeś władzę pasterską.

Oryginał łaciński:

Te, Domine, suppliciter exorare, ut gregem tuum, Pastor aeterne, non deseras: sed per beatos Apostolos tuos continua protectione custodias: Ut iisdem rectoribus gubernetur, quos operis tui vicarios eidem contulisti praeesse pastores.

Pochodzenie:

Jest to tradycyjna rzymska prefacja, obecna we wszystkich najstarszych rzymskich sakramentarzach.
W zbiorze zwanym Sakramentarzem Leoniańskim (= Sakramentarz z Werony; ok. 560/590 r.) jest to prefacja jednego z wielu zebranych tam formularzy na święto Apostołów Piotra i Pawła (Ve 376). W dwóch innych formularzach jest niemal identyczna modlitwa (zaczynająca się od słów: „Gregem tuum, Pastor aeterne”) występująca jako modlitwa nad ludem na końcu Mszy (Ve 291 i 316). Najprawdopodobniej starsza jest modlitwa nad ludem „Gregem tuum”, z niej została zbudowana prefacja.
W Sakramentarzu Gelazjańskim (ok. 628/715 r.) jest to prefacja oktawy święta Apostołów Piotra i Pawła (GeV 948).
W Sakramentarzu Gregoriańskim papieskim (ok. 625/638 r.) jest to prefacja święta Apostołów Piotra i Pawła, zarówno we Mszy Wigilii (GrH 591) jak i w sam dzień święta (GrH 596).
W Mszałach papieskich i franciszkańskich z XIII w. jest to już nie prefacja na święto Piotra i Pawła, ale ogólna prefacja o Apostołach.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Maciej Zachara MIC

Maciej Zachara MIC na Liturgia.pl

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....