I niedziela Wielkiego Postu: zakwas niegodziwości

Gdy nadejdzie dzień świętej Paschy, będziemy śpiewać: Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha, świętujmy na przaśnikach szczerości i prawdy, alleluja (antyfona na Komunię Wigilii wielkanocnej).

To cytat ze świętego Pawła – 1 Kor 5:7-8. W tych wersach Paweł ostrzega też przed świętowaniem na zakwasie niegodziwości. Przaśniki to chleby bez zakwasu, spożywane przez Izraelitów, zgodnie z przepisem Prawa, w czasie świąt paschalnych. Na te święta trzeba było usunąć z domów wszelki kwas, wszelki zakwas. Łacińska wersja prefacji na I niedzielę Wielkiego Postu mówi o zakwasie niegodziwości, którego mamy się pozbyć, aby należycie obchodzić święta wielkanocne.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze składali dziękczynienie Tobie, miłosierny Ojcze, wszechmogący Boże, Królu wiecznej chwały, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On poszcząc przez czterdzieści dni na pustyni własnym przykładem uświęcił okres pokuty, On zniweczył wszystkie podstępy szatana i nauczył nas zwyciężać pokusy do grzechu, abyśmy z czystym sercem obchodzili święta wielkanocne i w końcu doszli do Paschy wieczystej.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.