II Prefacja Adwentowa
Notatki o pochodzeniu prefacji stosowanej od 17 do 24 grudnia
Tekst polski:
Jego przepowiadali wszyscy Prorocy, Dziewica Matka oczekiwała z wielką miłością, Jan Chrzciciel zwiastował Jego przyjście i ogłosił Jego obecność wśród ludu. On pozwala nam z radością przygotować się na święta Jego Narodzenia, aby gdy przyjdzie, znalazł nas czuwających na modlitwie i pełnych wdzięczności.
Oryginał łaciński:
Quem praedixerunt cunctorum praeconia prophetarum, Virgo Mater ineffabili dilectione sustinuit, Ioannes cecinit affuturum et adesse monstravit. Qui suae nativitatis mysterium tribuit nos praevenire gaudentes, ut et in oratione pervigiles et in suis inveniat laudibus exsultantes.
Pochodzenie :
To jest nowa prefacja, ułożona w ramach posoborowej reformy liturgii. Niektóre frazy zostały dosłownie zaczerpnięte z dawnych źródeł:
– „przepowiadali wszyscy prorocy” („praedixerunt cunctorum praeconia prophetarum”) pochodzi z prefacji na Narodzenie Pańskie w Sakramentarzu leoniańskim (= Sakramentarz z Werony; ok. 560/590 r.), sigla modlitwy: Ve 1241. Prefacja ta nie przeszła do późniejszych źródeł.
– „zwiastował Jego przyjście i ogłosił Jego obecność wśród ludu” („cecinit affuturum et adesse monstravit”) pochodzi z modlitwy nad darami w święto Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Sakramentarzu leoniańskim (Ve 238). Modlitwa ta przeszła do późniejszej tradycji i przez Sakramentarz gregoriański (GrH 575) weszła do Mszału rzymskiego.
Johnson i Ward sugerują, że źródłem inspiracji, choć bez cytowania wprost, była także następująca modlitwa z Rotulusa z Rawenny (zbiór modlitw z VII w.; sigla: Ve 1361):
„Boże wiecznego majestatu, którego niewypowiedziane Słowo nieskalana Dziewica przyjęła za zwiastowaniem anielskim i stawszy się domem bóstwa została napełniona światłem Ducha Świętego, prosimy, aby lud wierny chroniła swymi modlitwami Ta, która stała się godną nosić w czystym i świętym łonie Boga i człowieka”.
(Deus, aeterna maiestas, cuius ineffabile Verbum angelo deferente virginitas inmaculata suscepit et, domicilium deitatis effecta, Sancti Spiritus luce repletur; quaesumus, ut fidelem populum ipsa suis orationibus protegat, quae Deum et hominem sacris castisque visceribus meruit baiulare.)
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O Emmanuel – antyfona na 23 grudnia
Ciekawe jest to, że prorok Izajasz zapowiada przyjście Emmanuela, Boga zamieszkującego pośród swojego ludu, w... więcej
-
O Rex – antyfona na 22 grudnia
Dzisiejsza antyfona rozpoczyna się od słów „O Królu narodów!”. Już Stary Testament wiele razy używa... więcej
-
O Oriens – antyfona na 21 grudnia
Tęsknić za Wschodem, to tęsknić za życiem. Chrześcijanie nigdy nie wyczekiwali zachodu, nawet gdy ciemności... więcej
-
2 maj
Gdańsk: Ruszyły zapisy na majowe warsztaty „Muzyka Duszy” 2019
W pierwszej połowie lutego ruszyły zapisy na Warsztaty Muzyki Liturgicznej… więcej
Maciej Zachara MIC
Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....