Kamienny apostoł (Zmartwychwstanie)

Przybiegł, lecz nie wszedł do środka.
Stanął przy grobie nachylony
Jak pod ciężkim brzemieniem
Kamienny apostoł.

Jeszcze serce po biegu wciąż biegnie,
Na przekór przelękłemu ciału
Wyrywa się
Razem z tchnieniem – uwięzionym ptakiem,
Który jeszcze trzepoce skrzydłami
Lecz z wolna
Zamiera.
Czeka u progu
Rozważając ciszę
I swój strach przed cierpieniem.
Kiedyś pisać będzie o miłości
Teraz jeszcze boi się kochać skazańca,
Wejść do tego domu i prosić o gościnę
W jego chłodnej tajemnicy.
Przegapia więc cień anioła,
Który przeszedł obok –
– łagodny wiatr.

Piotr, o samobójcy spojrzeniu
I z plamą Judasza na czole,
Stanął u bramy do Nieba – wszedł,
Grzeszny celnik, rybak o sieciach porwanych,
Przed synem królestwa.

A potem wszystko było tak proste.
Nie było aniołów ni świateł
Tylko szaty złożone.
Apostoł z kamienia i Klucznik
Stanęli w półmroku
Ujrzeli złożone szaty.
Poznali.
I uwierzyli.

Wiedząc, że Ojciec dał mu wszystko w ręce
Oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie
Wstał od wieczerzy
I złożył szaty.
Tak, jak teraz.

Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Kraków: XIV Dni Muzyki Kościelnej i konferencja o śpiewie...

W dniach 18-25 listopada 2018 odbędą się XIV Dni Muzyki Kościelnej w Archidiecezji Krakowskiej pod... więcej
Kraków: Modlitewno-muzyczny wieczór różańcowy

W najbliższą sobotę 20 października w bazylice oo. Paulinów na Skałce w Krakowie odbędzie się... więcej
O filmie „Kler” słów kilka

Znów wpis pozaliturgiczny, ale dotyczący sprawy bieżącej. Przedwczoraj byłem na filmie "Kler". W powodzi głosów... więcej