Król i królowie

Mówimy: „Chrystus Król” i myślimy może o kimś odległym i niedostępnym. A przecież ten Król jest Dobrym Pasterzem zatroskanym o każdą ze swoich owiec. O każdego z nas.

Mówimy: „Chrystus Sędzia” i odczuwamy lęk na myśl o surowym sądzie. A przecież ten Sędzia jest sprawiedliwy i miłosierny. Dostrzega każdy dobry czyn i upomina się o ludzi słabych, chorych, obcych, więźniów i biednych.

Mówimy: „Chrystus Pan”, klękamy przed Nim i czcimy jako Boga. I słusznie czynimy. Ale nasz Król i Bóg jest zarazem naszym Bratem. Zmartwychwstał – nie jako jedyny, ale jako pierwszy i prowadzi nas do swojego Ojca.

Chrystus chce do nas wszystkich powiedzieć: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata”. Królestwo zostało przygotowane dla nas, Chrystus dzieli się z nami swoją władzą królestwem. W chrzcie Chrystus Król czyni nas synami samego Boga i swoimi braćmi. Jak królowie jesteśmy wolni i nie podlegamy żadnemu prawu, jak tylko prawu miłości Boga i bliźniego. Jak królowie nie klękamy przed nikim innym, jak tylko przed Bogiem.

Chrystus nie jest daleko stąd. Jest w swoim słowie i w Eucharystii. Chrystus nasz Król i Brat jest pośród nas. Amen.