Król i królowie

Z kaznodziejskiego archiwum:

Mówimy: „Chrystus Król” i wyobrażamy sobie kogoś, kto zasiada na tronie z berłem w ręku i rządzi całym światem. A przecież ten Król uniżył samego siebie, stał się jednym z nas, a wywyższony został nie na tronie, ale na krzyżu.

Skomentuj

Mówimy: „Chrystus Król” i myślimy może o kimś odległym i niedostępnym. A przecież ten Król jest Dobrym Pasterzem zatroskanym o każdą ze swoich owiec. O każdego z nas.

Mówimy: „Chrystus Sędzia” i odczuwamy lęk na myśl o surowym sądzie. A przecież ten Sędzia jest sprawiedliwy i miłosierny. Dostrzega każdy dobry czyn i upomina się o ludzi słabych, chorych, obcych, więźniów i biednych.

Mówimy: „Chrystus Pan”, klękamy przed Nim i czcimy jako Boga. I słusznie czynimy. Ale nasz Król i Bóg jest zarazem naszym Bratem. Zmartwychwstał – nie jako jedyny, ale jako pierwszy i prowadzi nas do swojego Ojca.

Chrystus chce do nas wszystkich powiedzieć: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata”. Królestwo zostało przygotowane dla nas, Chrystus dzieli się z nami swoją władzą królestwem. W chrzcie Chrystus Król czyni nas synami samego Boga i swoimi braćmi. Jak królowie jesteśmy wolni i nie podlegamy żadnemu prawu, jak tylko prawu miłości Boga i bliźniego. Jak królowie nie klękamy przed nikim innym, jak tylko przed Bogiem.

Chrystus nie jest daleko stąd. Jest w swoim słowie i w Eucharystii. Chrystus nasz Król i Brat jest pośród nas. Amen.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Błażej Matusiak OP

Błażej Matusiak OP na Liturgia.pl

Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.