LG Benedyktynów – Adwent – Wielkie Antyfony

O, Mądrości to pierwsza z siedmiu, tzw. „Antyfon O” śpiewanych w ostatnie, siedem dni Adwentu. Wszystkie oparte o podobny schemat melodyczny w II tonie wyrażają bardzo konkretną tęsknotę za Mesjaszem, opisywanym poprzez określenia zapowiadające go w Starym Testamencie. Początkowe litery drugich słów (po apostrofie „O”) tych antyfon układają się napis, który odczytany na wspak brzmiał: ERO CRAS – będę jutro! Pierwsza utożsamia Mesjasza z Bożą Mądrością.

Posłuchaj wersji łacińskich na liturgia.pl

Więcej na temat Wielkich Antyfon "O" na brewiarz.pl

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_1.MP3

O, Panie - druga z w/w siedmiu antyfon. Nawiązuje do pierwszego objawienia się Boga Mojżeszowi na pustyni Synaj.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_2.MP3

O, Korzeniu -  trzecia z siedmiu antyfon „O” nawiązuje do pochodzenia Mesjasza z pokolenia Dawida.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_3.MP3

O, Kluczu - czwarta z antyfon „O” nawiązuje do proroctwa Izajasza (Iz, 22,22), a w swej drugiej części – do jednej z ostatnich fraz Kantyku Zachariasza.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_4.MP3

O, Wschodzie - piąta z antyfon „O”, przyrównując oczekiwanego mesjasza do Słońca, jest tym samym aluzją do zimowego przesilenia słońca, na które przypada Boże Narodzenie. Ta antyfona śpiewana jest dokładnie w dniu tego przesilenia, 21.12.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_5.MP3

O, Królu - szósta z antyfon „O” wspomina królewski tytuł Mesjasza, powszechność jego misji, nawiązując też do słów z Ps. 118 o kamieniu węgielnym, mających wydźwięk paschalny.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_6.MP3

O, Emmanuelu - ostatnia antyfona „O”. Wspomina imię Mesjasza wspomniane w proroctwie Izajasza (Iz 7,14), bezpośrednio określając jego misję jako zbawczą. Powtórzona jest, za poprzednią antyfoną, wzmianka Jego królewskiej godności, ale i roli Prawodawcy.

Śpiew - benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_7.MP3
Wielkie Antyfony
[slickr-flickr search="sets" set="72157628400417371" type="gallery" size="large"
[slickr-flickr search="sets" set="72157628021879045" type="gallery" size="large"

 

O, Mądrości to pierwsza z siedmiu, tzw. „Antyfon O” śpiewanych w ostatnie, siedem dni Adwentu. Wszystkie oparte o podobny schemat melodyczny w II tonie wyrażają bardzo konkretną tęsknotę za Mesjaszem, opisywanym poprzez określenia zapowiadające go w Starym Testamencie. Początkowe litery drugich słów (po apostrofie „O”) tych antyfon układają się napis, który odczytany na wspak brzmiał: ERO CRAS – będę jutro! Pierwsza utożsamia Mesjasza z Bożą Mądrością.

Posłuchaj wersji łacińskich na liturgia.pl

Więcej na temat Wielkich Antyfon "O" na brewiarz.pl

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_1.MP3

O, Panie – druga z w/w siedmiu antyfon. Nawiązuje do pierwszego objawienia się Boga Mojżeszowi na pustyni Synaj.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_2.MP3

O, Korzeniu –  trzecia z siedmiu antyfon „O” nawiązuje do pochodzenia Mesjasza z pokolenia Dawida.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_3.MP3

O, Kluczu – czwarta z antyfon „O” nawiązuje do proroctwa Izajasza (Iz, 22,22), a w swej drugiej części – do jednej z ostatnich fraz Kantyku Zachariasza.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_4.MP3

O, Wschodzie – piąta z antyfon „O”, przyrównując oczekiwanego mesjasza do Słońca, jest tym samym aluzją do zimowego przesilenia słońca, na które przypada Boże Narodzenie. Ta antyfona śpiewana jest dokładnie w dniu tego przesilenia, 21.12.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_5.MP3

O, Królu – szósta z antyfon „O” wspomina królewski tytuł Mesjasza, powszechność jego misji, nawiązując też do słów z Ps. 118 o kamieniu węgielnym, mających wydźwięk paschalny.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_6.MP3

O, Emmanuelu – ostatnia antyfona „O”. Wspomina imię Mesjasza wspomniane w proroctwie Izajasza (Iz 7,14), bezpośrednio określając jego misję jako zbawczą. Powtórzona jest, za poprzednią antyfoną, wzmianka Jego królewskiej godności, ale i roli Prawodawcy.

Śpiew – benedyktyni: br. Jarosław Kurek, Wojciech Wójtowicz
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/10996_7.MP3
Wielkie Antyfony
[slickr-flickr search=”sets” set=”72157628400417371″ type=”gallery” size=”large”
[slickr-flickr search=”sets” set=”72157628021879045″ type=”gallery” size=”large”

 

Zobacz także