W szkole, w której uczę, na korytarzu, przy schodach, wisi gazetka o roku kapłańskim. Jest na niej duża koperta z losami: małymi karteczkami, na których można przeczytać np.: w intencji kapłanów odmów koronkę do Miłosierdzia Bożego; ofiaruj chociaż 5 minut adoracji Najśw. Sakramentu za kapłanów z twojej parafii; za kapłanów na misjach ofiaruj dziś jakiś dobry uczynek; pomódl się w kaplicy szkolnej za kapłanów, którzy doświadczają trudności...

Lubię losować te intencje, kiedy przechodzę obok koperty. Jestem w szkole wprawdzie tylko 3 godziny w tygodniu, i moja ofiara nie jest wielka, ale z drobiazgów przecież można uzbierać całą górę, a modlitwa, jak mówi s. Fides, która wymyśliła tę loterię z intencjami, nawet najdrobniejsza, ma wielką moc.

Wczoraj wylosowałem karteczkę, na której przeczytałem: w intencji kapłana, którego znasz, odmów swoją ulubioną modlitwę. Zacząłem myśleć o ulubionej modlitwie: każdy pewnie ma taką, do której chętnie wraca, którą często się modli. Może być dłuższa, a może być i krótkim westchnieniem. Czasami ulubiona modlitwa zależy od nastroju czy zewnętrznych okoliczności, i takich ulubionych modlitw może być kilka. (Tak samo jak z ulubionymi psalmami – które przecież też są modlitwą. Ale psalmy chwilowo wyłączam z rozważań.)

Odmówiłem Pod Twoją obronę. Najstarsza znana nam modlitwa do Maryi Dziewicy, zachowana w egipskich piaskach, zapisana po grecku: Hupo ten sen eusplagkhnian katapheugomen... Prosta i krótka, czcigodna i piękna.  Ks. Twardowski zawsze ją zadawał jako pokutę: "Odmów dziś, jutro i pojutrze Pod Twoją obronę."

Potężna modlitwa, jak potężna jest Dziewica Maryja, Wszechmoc błagająca.