Magnificat – dusza raduje się i płacze
Zamierzałem podzielić się dalszym ciągiem rozważań wokół Magnificat. Zamiast tego będzie mowa o pożytkach ze wspólnego śpiewu.
Tydzień temu tak dobrze poszło nam śpiewanie Sacred Harp, że postanowiliśmy dodatkowo spotkać się dziś (zamiast po dwóch tygodniach). Nie spodziewałem się tydzień temu, że tak bardzo będę potrzebował wspólnego śpiewania, a to znaczy: wykrzyczenia uczuć, doświadczenia modlącej się grupy, zasłuchania w mądre słowa… Mało tego: jadąc w zeszłym roku na festiwal do Jarosławia nie spodziewałem się, że przywiozę stamtąd śpiew, który zapadnie głęboko w serce.
Dziękuję dziś Bogu za to śpiewanie, za radość i smutek, za spokój i żar, które można w tym śpiewie wypowiedzieć.
Mój duch się raduje w Bogu, Zbawcy moim – także wtedy, kiedy serce ma powody do smutku.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Proste polskie propria – 3. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
-
Liturgia w soczewce: 3 Niedziela Wielkanocna, rok...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
Po śladach gwoździ – „By The Mark”
W niedzielę oktawy Wielkanocy św. Tomasz Apostoł na ogół musi wysłuchiwać mnóstwa połajanek ze strony... więcej
Błażej Matusiak OP
Urodzony w 1970 r., dominikanin, filolog klasyczny, teolog, doktor muzykologii, duszpasterz, katecheta, recenzent muzyczny, eseista i tłumacz, mieszka w czeskiej Pradze, gdzie opiekuje się polską parafią. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.