Przed Mszą św. zobaczyłem, że jedna ze wstążek w Mszale jest założona na Modlitwach eucharystycznych. Ku swemu miłemu zdziwieniu zobaczyłem, że jest założona na III a nie na II ME, mimo to jednak przełożyłem ją natychmiast na Kanon Rzymski, uznając, że zwłaszcza w Oktawie Wielkanocy, przy własnych Communicantes i Hanc igitur, Kanonowi należy dać pierwszeństwo. A nawet to pomijając, to niby dlaczego wstążka ma nie być założona właśnie tam? Oczywiście wychodząc z kaplicy tak pozostawiłem.

Ciekawe co zrobił mój następca. Czy otworzywszy wstążkę na Kanonie najpierw zdębiał, a potem z oburzeniem przełożył na II ME, czy też może dzięki temu przypomniał sobie, że taka Modlitwa eucharystyczna jak Kanon w ogóle istnieje i też ją zastosował. Postanowiłem, że będę tak robił zawsze odprawiając na Okęciu (czyli zawsze ilekroć będę stamtąd wylatywał, Eucharystię przed wylotem zawsze traktuję jako rodzaj wiatyku – Pokarmu na drogę, latam dość często i za każdym razem mam świadomość, że ten raz może się okazać ostatni).

W Rzymie jestem aż z trzech okazji na raz. Idąc chronologicznie, dziś jest ślub w rodzinie moich rzymskich przyjaciół, jutro beatyfikacja Jana Pawła II a 4-6 maja Kongres Liturgiczny w Papieskim Instytucie Liturgicznym na Anselmianum, czyli na uczelni, której jestem absolwentem. Kongres jest z okazji 50-lecia tegoż Instytutu Liturgicznego. Przypuszczam że jak to na takich jubileuszach, będzie sporo pompy i autocelebracji, ale może też coś ciekawego się usłyszy. Ostatniego dnia jest przewidziana audiencja u Ojca Swiętego. Postaram się w miarę szybko tutaj na blogu zdać relację z tego kongresu.

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym