Matko Stworzyciela – wyjaśniamy litanię

Maryja staje się dla nas znakiem Bożego wybrania oraz niezawodnej nadziei dla całego rodzaju ludzkiego, dla wszystkich synów Ewy. Maryja jako Matka Stworzyciela jest matką całego stworzenia, a więc także nas, wszystkich wierzących. 

„Pani wszystkich wiernych chrześcijan” – to tytuł, jakim obdarzył Maryję papież Grzegorz II w liście do patriarchy Germana, odczytanym na VII Soborze Powszechnym. Dzięki temu możemy się zwracać do Najświętszej Maryi Panny jak do naszej Matki, kogoś nam najbliższego, zanosząc przez jej pośrednictwo nasze modlitwy do Jej Syna, a naszego Brata, Jezusa Chrystusa.

Wesele świata, Nowa Gwiazdo nieba
Rodząca Słońce, Matko Twego Stwórcy,
Podtrzymaj grzesznych, bądź pomocą słabym,
Maryjo święta!

Tym radosnym hymnem I nieszporów zaczyna Kościół świętowanie uroczystości Wniebowzięcia NMP.

Podkreśla się tym samym doniosłość wydarzenia, w którym pokorne stworzenie, jakim jest Maryja, zrodziło Stworzyciela świata. Wezwanie „Matko Stworzyciela” odnawia w nas świadomość tej niezgłębionej tajemnicy Matki Syna Bożego, zawartej w najważniejszych wydarzeniach, poprzez które Bóg zbawia świat. Wielowiekowa tradycja Kościoła zawsze uznawała narodziny Jezusa i Boskie macierzyństwo Maryi za dwa aspekty wcielenia Słowa.

Katechizm Kościoła Katolickiego, powtarzając słowa Soboru Efeskiego, stwierdza: „Ten, którego poczęła jako człowieka z Ducha Świętego i który prawdziwie stał się Jej Synem według ciała, nie jest nikim innym, jak wiecznym Synem Ojca, drugą Osobą Trójcy Świętej”[1]. Dlatego, za sprawą Ducha Świętego, w wymiarze łaski, czyli uczestnictwa Bożej natury, Maryja otrzymuje życie od Tego, któremu w porządku ziemskiego rodzenia sama dała życie jako Matka. Liturgia nie waha się więc nazywać Jej „Rodzicielką swego Stworzyciela[2], czy pozdrawiać słowami: „Córo Twego Syna”. Kościół wyznaje, że Maryja jest rzeczywiście Matką Bożą[3]. Matką Boga, który jest Jej Stwórcą. Poprzez to możemy mówić, że Maryja jest Matką całego stworzenia. Dlatego też św. Jan Chryzostom nazywa Maryję „Królową, Władczynią, Panią”[4] oraz stwierdza, że Najświętsza Maryja Panna stała się Panią wszego stworzenia, kiedy została Matką Stworzyciela[5].

Dzięki temu Maryja staje się dla nas znakiem Bożego wybrania oraz niezawodnej nadziei dla całego rodzaju ludzkiego, dla wszystkich synów Ewy. Maryja jako Matka Stworzyciela jest matką całego stworzenia, a więc także nas, wszystkich wierzących. „Pani wszystkich wiernych chrześcijan” – to tytuł, jakim obdarzył Maryję papież Grzegorz II w liście do patriarchy Germana, odczytanym na VII Soborze Powszechnym. Dzięki temu możemy się zwracać do Najświętszej Maryi Panny jak do naszej Matki, kogoś nam najbliższego, zanosząc przez jej pośrednictwo nasze modlitwy do Jej Syna, a naszego Brata, Jezusa Chrystusa.

Kościół modli się więc do Maryi słowami hymnu na godzinę czytań z 15 sierpnia:

Przez Ciebie czysta Dziewico,
Twój Syn wziął ciało człowiecze,
Więc teraz módl się do Niego,
By nas za braci swych uznał.
Amen.


[1] Jan Paweł II, Boże Macierzyństwo Maryi, audiencja generalna (7.I.2004)

[2] Jan Paweł II, Redemptoris Mater, 11.

[3] Jan Paweł II, Boże Macierzyństwo Maryi.

[4] Św. Jan Damasceński, Homilia I in dormitionem B. M. V., PL. XCVI, 719 A. [w:] Pius XII, Encyklika Celi Regnam.

[5] Św. Jan Damasceński, De fide ortodoxa, I, IV, c. 14, PG. XCIV, 1158 s. B. [w:] Pius XII, Encyklika Celi Regnam.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także