Miłość do końca

Poniedziałek I tyg. zw., rok I, lit. słowa: Hbr 1, 1–6; Mk 1, 14–20

Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1,15).

W Ewangelii św. Marka jest to pierwsze zdanie wypowiedziane przez Pana Jezusa. Ono streszcza całe Jego orędzie. Oto nadszedł sposobny czas do nawrócenia, bo królestwo Boże jest obecne. Następna scena - powołanie pierwszych uczniów - staje się wzorem ludzkiej odpowiedzi na to Chrystusowe orędzie. Obie pary braci: Piotr i Andrzej oraz Jakub i Jan natychmiast rzucają wszystko i idą za Jezusem.

Jeszcze nie znają całej Jego nauki i jej skutków, ale zawierzyli, pozostawili wszystko i wybrali więź z Jezusem. Taka jest prawdziwa odpowiedź na Chrystusowe wezwanie. Wiara jest wpierw i przede wszystkim zawierzeniem, przylgnięciem do Osoby Jezusa, a w Nim do Boga. Jest ona odpowiedzią na Boże słowo.

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna (Hbr 1,1).

Dotychczas Bóg przemawiał do ludzi przez proroków i przez wydarzenia. Teraz przemówił przez Syna. Jego Słowem staje się Syn, który stał się Człowiekiem. Jego zasadniczym orędziem nie są słowa wypowiadane podczas trzyletniego nauczania, choć są one ważne i bez nich nie wiedzielibyśmy w ogóle, czego nas naucza. Jego słowem jest miłość do końca, wpierw przez wcielenie, czyli solidarność z nami, wejście z nami w zażyłą więź rodzinną. Staje się On naszym Goel, najbliższym krewnym, który bierze odpowiedzialność za nas. Potem wypełnia obowiązek owego najbliższego krewnego w dziele odkupienia przez oddanie za nas swojego życia.

Właśnie te dwa gesty: wcielenie i odkupienie są Jego słowem do nas skierowanym. Nie są to idee, nie jest to tylko jakiś mądry przekaz, ale miłość wyrażająca się w czynie. Na takie słowo prawdziwą odpowiedzią może być podobnie czyn z naszej strony. Tym czynem jest zawierzenie i pójście za Nim.

W liturgii, w którą wchodzimy, urzeczywistnia się taka „pełnia czasu”. Właśnie tutaj jak nigdzie „blisko jest królestwo”. Eucharystia też w sposób szczególny staje się sposobnością do naszej osobistej odpowiedzi i przemiany serca.

Włodzimierz Zatorski OSB

Fragment książki „Rozważania liturgiczne na każdy dzień”, t. 3, Tyniec 2010. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą Wydawnictwa Benedyktynów Tyniec.

Zobacz także