Miłosne wyznanie

Melodia zwie się Detroit, a pieśń znajduje się u góry 39. strony śpiewnika. A więc: Detroit, 39t – tekst w linku. Tutaj jest wersja nagrana przez śpiewaków z Teksasu, a tu: bis z koncertu Tima Eriksena w Jarosławiu (wersja niepełna, bez altu).

Zachwyca mnie natarczywość pytania i prośby: "Czyż Cię nie miłuję, mój Panie? Wejrzyj na moje serce i popatrz!" Jest tu i śmiałość, i gotowość do nawrócenia. Gorący charakter słów podkreśla wznosząca się melodia w tenorze. Podoba mi się odwrócenie pytania z Janowej Ewangelii: to nie Pan pyta o miłość, ale ja; co ważne: nie pytam siebie samego, ale zwracam się z tym pytaniem do Chrystusa.

Jeszcze bardziej natarczywa prośba dotyczy odrzucenia "wszelkiego przeklętego fałszywego bożka, który ośmiela się z Tobą konkurować". "Cursed idol" brzmi jak "od czarta przeklętego" z polskiej pieśni "O Gospodzie uwielbiona". Oto słuszny gniew!

Druga zwrotka może budzić obawy osób wyczulonych na przesadną uczuciowość. Mówi się, że Jezus ma człowieka "poruszać". Nie myślę, żeby chodziło o emocjonalne wzruszenie. To raczej sprawa tego, co nas wprowadza w ruch, co nas skłania do działania: miłość do Jezusa czy poszukiwanie radości dla niej samej.

"And learn to love Thee more" – dobrze, że pieśń kończy się taką właśnie prośbą. Panie, Ty wszystko wiesz… Panie, przymnóż nam wiary… Miłość ma wzrastać. Miłości trzeba się uczyć.