Może ostatni poranek
Niech nas ogarnie światłością / Poranek, może ostatni...
Tak głosi hymn dzisiejszej jutrzni. Bach też się podobnie modlił, słowami starej pieśni: Wer weisst, wie nahe mir mein Ende (Kto wie, jak bliski jest mój koniec). Melodię tej pieśni, z innym tekstem, ale również mówiącym o przemijaniu, umieścił Gabriel Axel w filmowej adaptacji opowiadania Karen Blixen Uczta Babette. To taki uśmiech przez łzy. I mocna, niezwyciężona nadzieja Życia.
Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole – dziś wspomnienie błogosławionego Jordana, któremu zawdzięczamy zwyczaj śpiewania Salve Regina na koniec wieczornych modlitw w naszym zakonie.
Przypomina się kadry Brzeziny i obrazy Malczewskiego.
W Sacred Harp śpiewa się na bardzo znaną melodię: Still walking downward to the tomb, and yet prepared no more. A filozofia to ponoć dobre przygotowanie do śmierci.
Myśli się o śmierci, żeby żyć – żeby swojego życia tutaj nie przegapić, i żeby dobrze przygotować się do wiecznego nieskończonego życia.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Kraków: Wielka Sztuka – otwarta niedziela Dominikańskiego...
Dominikański Ośrodek Liturgiczny organizuje w Krakowie Dzień Otwarty pod hasłem „Wielka Sztuka”. Przez całą niedzielę... więcej
-
Otwarty konkurs teologiczny na pracę pisemną o Kościele
Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii” ogłosiła Otwarty Konkurs Teologiczny na pracę pisemną na temat:... więcej
Błażej Matusiak OP
Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.