Na Chrzest Pański
Pełne zanurzenie
Syn Boży zanurzył się w człowieczeństwie – do głębi. Najpierw w wodach płodowych matki, potem wydany na świat, karmiony, przewijany, noszony na rękach. Słowo nad słowami stało się niemowlęciem, nie-mówiącym, bełkoczącym, nieporadnym. Stwórca świata uczył się ludzkiego rzemiosła. Syn Boga, Bóg prawdziwy, zanurzył się w świecie ludzkiej biedy, śmiertelności, a będąc bez grzechu do głębi współczuł grzesznikom.
Przez chrzest zanurzamy się w Jego śmierci. Jest w tym zgoda na to, żeby pewne rzeczy umierały w nas (choćby młodość), i walka na śmierć i życie z tym, co nie-Boże i nieludzkie.
Nade wszystko zanurzamy się w Synu, żeby stać się synami i córkami Ojca oraz braćmi i siostrami dla siebie nawzajem. Oblubienica chce stać się jedno z Oblubieńcem, chce pozostać z Nim w nieprzerwanym uścisku.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił! Bracia dominikanie rozważają...
Otrzymaliśmy obietnicę, że Mesjasz przyjdzie. Chrześcijańskie wołanie o Jego przyjście nie ma nic wspólnego z... więcej
-
Roraty – myśli nieortodoksyjne
Roraty są obecne w pobożności adwentowej od tak dawna, że można powiedzieć, iż praktycznie „od... więcej
-
Warszawa: Msze św. roratnie ze śpiewem gregoriańskim
W piątki okresu Adwentu: 7, 14 i 21 grudnia Msze święte roratnie o godz. 6.00... więcej
Błażej Matusiak OP
Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.