Niedziela Miłosierdzia z bł. Janem Pawłem II

Wejmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone…
(J 20, 22-23)

„Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo łaska Jego trwa na wieki”
(Ps 118,1).

Tak śpiewa Kościół w oktawę Wielkanocy, powtarzając niejako te słowa Psalmu za Chrystusem zmartwychwstałym, który przynosi do Wieczernika  wspaniałe orędzie Bożego Miłosierdzia i powierza apostołom posługę jego szafarzy: „Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam (…). Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

Przed wypowiedzeniem tych słów Jezus pokazuje ręce i bok. Pokazuje rany zadane Mu podczas męki, zwłaszcza zranione Serce – źródło, z którego wypływa obfity strumień miłosierdzia, rozlewający się na ludzkość. Siostra Faustyna Kowalska (…) ujrzy dwie smugi światła promieniujące z tego Serca na świat. „Te dwa promienie – wyjaśnił jej pewnego dnia sam Jezus – oznaczają krew i wodę”.

Krew i woda! Na myśl przychodzi tu natychmiast świadectwo Jana Ewangelisty: kiedy na Kalwarii jeden z żołnierzy przebił włócznią bok Chrystusa, Jan widział, że wypłynęła z niego „krew i woda” (por. J 19,34)

Krew przywodzi na myśl ofiarę krzyża i dar eucharystyczny, natomiast woda jest w symbolice Janowej znakiem nie tylko chrztu, ale także daru Ducha Świętego.

Poprzez Serce Chrystusa ukrzyżowanego Boże Miłosierdzie dociera do ludzi (…). To miłosierdzie Chrystus rozlewa na całą ludzkość poprzez zesłanie Ducha, który w Trójcy Świętej jest Osobą-Miłością. A czyż miłosierdzie nie jest „drugim imieniem miłości”, ujmującym jej aspekt najgłębszy i najbardziej wzruszający: jej gotowość do zaspokojenia wszelkich potrzeb, a zwłaszcza jej bezgraniczną zdolność przebaczania? (…)

Kanonizacja siostry Faustyny, 30 IV 2000

Pascha z bł. Janem Pawłem II. Komentarze i rozważania do Liturgii Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy, wybór i oprac. Janusz Poniewierski, wyd. Salwator, Kraków 2011, s. 56.