Niedziela łaski Bożej

Jaka jest główna myśl V niedzieli zwykłej roku C? Dla mnie dziś Słowo Boże i modlitwy tej niedzieli przede wszystkim pokazały łaskę, której Bóg udziela człowiekowi.

Trzy czytania – trzy powołania: Izajasza, Pawła i Piotra. Każdy czuje się niegodny. Izajasz mówi: „Jestem mężem o nieczystych wargach”. Paweł: „Jestem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży”. Piotr:  „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”. I każdy mimo tego zostaje powołany. Wargi Izajasza zostają oczyszczone, Piotrowi Jezus mówi: „Nie bój się”.

Paweł stwierdza: „Za łaską Boga jestem tym, czym jestem”. Tak, bo tak naprawdę nic sobie nie zawdzięczamy, wszystko jest darem łaski. Psalm reponsoryjny prosi Boga: „Pan za mnie wszystkiego dokona. Panie, Twa łaska trwa na wieki”.

I dzisiejsza kolekta: „Wszechmogący Boże, strzeż nieustannie swojej rodziny z ojcowską dobrocią, a ponieważ całą nadzieję pokładamy w łasce niebieskiej, otaczaj nas zawsze swoją opieką”. W „Amen” zawierała się też moja prośba, aby te słowa były prawdą w moim życiu – bym rzeczywiście całą nadzieję pokładał w łasce niebieskiej.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Krzysztof Jankowiak

Krzysztof Jankowiak na Liturgia.pl

Mąż i ojciec, od wielu lat w Ruchu Światło-Życie (obecnie w jego gałęzi rodzinnej). Redaktor pisma „Wieczernik”.