Łacińskie nunc, greckie nun, staroangielskie nu i polskie ninie wspólnego mają przodka, i to samo znaczenie.
Prośby w nieszporach Narodzenia Pańskiego i drugiej po nim niedzieli są niemal identyczne. Niemal, bo różnią się jednym słowem, a właściwie czasem, w jakim jest użyte.
W I nieszporach Bożego Narodzenia, odmawianych, gdy szykujemy się do wigilijnej wieczerzy, mówimy do Chrystusa: nasceris, rodzisz się. W I nieszporach 2. niedzieli po Narodzeniu Pańskim jest już: natus es, narodziłeś się.
Czas liturgiczny jest fascynującym zjawiskiem.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
-
Proste polskie propria – 4. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.