O smokach, skarbach i Dobrej Nowinie

Baśniowe skojarzenia wywołane przez niedzielną perykopę

Skomentuj

Kogo mi przypomina ewangeliczny głupiec – postać, której należy szukać patrząc w lustro?

Jest jak smok, który siedzi na górze skarbów. Zionie ogniem na każdego, kto chciałby coś sobie uszczknąć z tego bogactwa. Spędza czas na chronieniu stanu posiadania. U łudzi się, że to się nigdy nie skończy.

Jest jak chciwa siostra z innej baśni. Jak to dokładnie było, już nie pamiętam. Pamiętam tylko kluczową scenę: dziewczyna sięga po złoto, a w garści przesypuje się piasek.

Bogactwo za nami nie pójdzie.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

Niepojęta Trójco - ebook
REKLAMA

Zobacz także

Błażej Matusiak OP

Błażej Matusiak OP na Liturgia.pl

Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.