O śpiewie alleluja

Od II wieku w liturgii rzymskiej istniały dwa czytania po których wykonywano psalmy. W IV wieku w Rzymie po drugim czytaniu występuje Alleluja, najpierw w tygodniu wielkiej nocy a później od Wigilii Paschalnej aż do zesłania Ducha Świętego. Papieżowi Grzegorzowi przypisuje się wprowadzenie wersetów do śpiewu Alleluja.

Skomentuj

Około VIII wieku zniesiono śpiew Alleluja w okresie Wielkiego Postu i niektóre dni powszednie. Pomijanie w Rzymie Alleluja w niedziele Wielkiego Postu można tłumaczyć przyczynami psychologicznymi : wstrzymanie się od tego śpiewu, by radośniej zabrzmiał on w Wigilię Paschalną. Wyłączono śpiew Alleluja z użycia w Wielkim Poście ponieważ stał się on synonimem radości, zwłaszcza w okresie paschalnym i zastąpiono śpiew ten aklamacją np. Chwała Tobie, Słowo Boże.

Wojciech Tabak

Na podst.: Ks. Ireneusz. Pawlak, „Muzyka Liturgiczna po Soborze Watykańskim II”, Lublin 2001.

 

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także