O śpiewie alleluja
Od II wieku w liturgii rzymskiej istniały dwa czytania po których wykonywano psalmy. W IV wieku w Rzymie po drugim czytaniu występuje Alleluja, najpierw w tygodniu wielkiej nocy a później od Wigilii Paschalnej aż do zesłania Ducha Świętego. Papieżowi Grzegorzowi przypisuje się wprowadzenie wersetów do śpiewu Alleluja.
Około VIII wieku zniesiono śpiew Alleluja w okresie Wielkiego Postu i niektóre dni powszednie. Pomijanie w Rzymie Alleluja w niedziele Wielkiego Postu można tłumaczyć przyczynami psychologicznymi : wstrzymanie się od tego śpiewu, by radośniej zabrzmiał on w Wigilię Paschalną. Wyłączono śpiew Alleluja z użycia w Wielkim Poście ponieważ stał się on synonimem radości, zwłaszcza w okresie paschalnym i zastąpiono śpiew ten aklamacją np. Chwała Tobie, Słowo Boże.
Wojciech Tabak
Na podst.: Ks. Ireneusz. Pawlak, „Muzyka Liturgiczna po Soborze Watykańskim II”, Lublin 2001.
Zobacz także
-
Roraty – myśli nieortodoksyjne
Roraty są obecne w pobożności adwentowej od tak dawna, że można powiedzieć, iż praktycznie „od... więcej
-
Warszawa: Msze św. roratnie ze śpiewem gregoriańskim
W piątki okresu Adwentu: 7, 14 i 21 grudnia Msze święte roratnie o godz. 6.00... więcej
-
Wokół Sakramentarza tynieckiego (6)
Ponad rok minął od mojego poprzedniego wpisu z tego cyklu, ale to nie znaczy że... więcej
-
14 gru
Łódź: Veni! – adwentowe warsztaty muzyki liturgicznej u dominikanów
Dominikańskie Duszpasterstwo Akademickie „Kamienica” oraz Studium Muzyki Kościelnej Archidiecezji Łódzkiej… więcej
