O spójce i przemocy
Różnica pomiędzy „i” i „a” tam, gdzie druga z tych spójek może być użyta w miejsce pierwszej.
Okazał moc swego ramienia: |
Uczynił siłę ramienia jego, (Łk 1.51 – 53 – tłum. interlinearne) |
„a” sugeruje wynikanie, które wprost ujawnia komentator Biblii Jerozolimskiej: „biedni i maluczcy zostaną wspomożeni kosztem bogatych i możnych”. Natomiast spójka „i” łączy równorzędnie człony zdania i wtedy działania Boga opisywane przez Maryję są niezależne. Bóg nie zjawia się jako Janosik, nie jak ten, kto dopełnia wyrównawczej sprawiedliwości, ale jest tym, dla kogo nie ma rzeczy niemożliwych.
Taki jest Bóg, którego wielbi Anna (1.Sm 2. 1 – 10) – Bóg, dla którego nie ma niemożliwości. Nowość kantyku Maryi w porównaniu z kantykiem Anny warta jest rozmyślań. Na przykład w perspektywie kluczowych form przemocy obecnych w ludzkim świecie.
Istnieje:
– przemoc zamysłu, którym się pysznię: niby mój, a mną włada
– niewolący instynkt władania i służalczości
– zniewalająca świadomość własnych dóbr
– krępująca świadomość własnej słabości.
Bóg, którego wielbi Maryja, zbawia od tych rodzajów przemocy związanej z podstawowymi dynamizmami ludzkiego życia.
Głodnym, bogatym, uniżonym, wywyższającym się można być i jest się przeróżnie. Te najbardziej fundamentalne struktury mają wspólną właściwość – zawłaszczają wolność. Tak stało się „na początku”, gdy siła pragnienia zawładnęła „niewiastą”, która wyciągnęła rękę po „owoc”. I to trwa.
Magnificat objawia Boga, który zbawia, bo rozbija to, co niewoli naszego ducha.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Liturgia w soczewce: 4 Niedziela Wielkanocna, rok...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
Marian Grabowski
Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".