Obrazek z kościoła
Wczoraj, podczas zbierania tacy, a dokładniej w czasie przeistoczenia, które zbierający tacę zwyczajowo „przeczekują” na klęczkach, zaobserwowałem uroczą scenę, która przyszła mi na myśl po przeczytaniu dzisiejszego wpisu Tomasza Dekerta, traktującego, między innymi, o kucaniu na przeistoczenie.
Przede mną klęknęli ojciec z synem. Ojciec – na jedno kolano, syn (mniej więcej dwulatek!) – na dwa kolana, ze złożonymi rękami. W pewnym momencie mały spojrzał na ojca karcącym wzrokiem i pokazał mu wymownym ruchem na swoje kolana. Mężczyzna kiwnął głową, trochę na odczepnego, ale pozycji nie zmienił. Mały spojrzał na niego z jeszcze większym wyrzutem i powtórzył gest. Ojciec uległ i, nie bez oporu, klęknął na dwóch kolanach. Następnie chłopiec, nie mniej wymownymi gestami, próbował wyegzekwować na ojcu, żeby, tak jak on, złożył ręce, ale chyba przeczuwając, że to już zbyt wiele, po chwili zaprzestał. A ja w tym czasie powstrzymywałem się od śmiechu…
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Śpiew Ewangelii – 19 Niedziela zwykła (rok A)
Nie wystarcza, żeby w czasie liturgii Słowo Boże było przeczytane, ma być ono uroczyście głoszone,... więcej
-
ś.p. Jacek Czyż (1953-2020) – in memoriam
Wpis okolicznościowy. 24 lipca zmarł po bardzo ciężkiej i długiej chorobie aktor Jacek Czyż, w... więcej
-
Mój III blogowy Ewangeliczny Country Piknik (2)
Druga część mojego tegorocznego Ewangelicznego Country Pikniku. Drugą część Pikniku otwiera Lawson Bates (ur. 1992),... więcej
-
11 wrz
Mysterium fascinans – ruszyły zapisy na internetową edycję rekolekcji liturgicznych
Pasjonaci tematów liturgicznych przyzwyczaili się przez ostatnich 13 lat do wrześniowego… więcej
-
8 paź
Kraków: Konferencja „Sakramentarz tyniecki – perspektywa liturgiczno-muzyczna” w październiku
W październiku 2020 roku w Opactwie Tynieckim rozpocznie się cykl… więcej
Marek Rojszyk OP
Dominikanin. Od ponad dziesięciu lat zajmuje się praktyką wykonywania chorału gregoriańskiego. Uczestniczył w nagraniu czterech płyt i brał udział w licznych przedsięwzięciach liturgiczno-muzycznych, szczególnie w zakresie rekonstrukcji dominikańskiej tradycji śpiewu. Pracuje nad popularyzacją chorału gregoriańskiego w środowisku akademickim. Obecnie prowadzi zajęcia z chorału gregoriańskiego odbywające się w ramach działalności Stowarzyszenia „Sztuka Żywota” w Warszawie. Prowadzi bloga pt. "Obyś miał ciało!" w serwisie Liturgia.pl.