Uroczystość na placu św. Piotra miała postać liturgii słowa, toteż Papież ubrany był podczas niej w strój chórowy: komżę, mucet, oraz ozdobną stułę. Liturgia rozpoczęła się od odmówienia przez Jego Świątobliwość łacińskiej formuły mianowania kardynałów oraz ponownego ogłoszenia ich nazwisk.

Następnie jako przedstawiciel nowych kardynałów głos zabrał prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. William Levada: – „W tym pierwszym roku pontyfikatu jesteśmy pierwszą grupą kardynałów, kreowanych po to, aby wraz z innymi czcigodnymi purpuratami kontynuować dzieło współpracy z Waszą Świątobliwością w Kurii Rzymskiej i na stolicach biskupich, rozsianych po całej kuli ziemskiej. Fakt posiadania w Rzymie swych kościołów tytularnych wiąże nas jeszcze ściślej z Kościołem, który jest w Rzymie, i z tym, który «przewodzi w miłości», czyni z nas nie tylko współpracowników Waszej Świątobliwości w posługiwaniu na rzecz jedności Kościoła, ale także świadków jego powszechności, powołanych z całego świata” – zaznaczył amerykański hierarcha. Podkreślił, że nowi purpuraci zdają sobie w pełni sprawę z odpowiedzialności, jaką obarczył ich Papież i zapewnił – w ich imieniu – o ich „pełnej miłości i oddania wierności, bez żadnych granic i zastrzeżeń, wolnej od troski o samych siebie i o własne życie”.

Następnie Benedykt odmówił modlitwę w intencji Kościoła, po której zostały odczytane lekcje. W swoim słowie Benedykt XVI, zwracając się do kardynałów kilkukrotnie podkreślał, iż liczy na nich i na ich zaangażowanie. Zaznaczył, że Kolegium Kardynalskie jest, „swego rodzaju senatem Kościoła, powołanym do ścisłej współpracy z następcą świętego Piotra w wypełnianiu zadań, związanych z jego powszechną misją apostolską”. Przypomniał także znaczenie kardynalskiej purpury będącej symbolem żarliwej chrześcijańskiej miłości.

Po homilii nominaci podchodzili do Benedykta by otrzymać od niego biret i bullę. – „Przyjmijcie czerwony biret, który zobowiązuje was aż do przelania krwi” – usłyszeli przed otrzymaniem kardynalskiego nakrycia głowy. Biret zastąpił tradycyjne czerwone kapelusze kardynalskie zniesione przez Instrukcję w sprawie szat, tytułów i godeł Kardynałów, Biskupów i Prałatów niższych stopni w roku 1969. Jednocześnie przyporządkowano kardynałów rzymskim kościołom, przez co zostali włączeni w skład prezbiterium rzymskiego.

W czasie pierwszego w czasie jego pontyfikatu konsystorza, Papież mianował dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów, którymi zostali: Carlo Caffarra, arcybiskup Bolonii; Antonio Canizares Llovera, arcybiskup Toledo; Nicholas Cheong Jin-Suk, arcybiskup Seulu; Stanisław Dziwisz, arcybiskup Krakowa; Sean Patrick O’Malley, arcybiskup Bostonu; Jean-Pierre Bernard Ricard, arcybiskup Bordeaux; Gaudencio Borbon Rosales, arcybiskup Manili; Jorge Liberato Urosa Savino, arcybiskup Carascas; Joseph Zen Ze-kiun, biskup Hong Kongu. Benedykt XVI mianował także sześciu kardynałów-diakonów, którymi stali się biskupi: Andrea Cordero Lanza di Montezemolo, William Joseph Levada, prefekt Kongregacji Doktryny Wiary; Franc Rodé ze Słowenii, prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego; Agostino Vallini, prefekt Trybunału Sygnatury Apostolskiej; Andrea Cordero Lanza di Montezemolo, arcybiskup tytularny Tuscania, emerytowany nuncjusz apostolski we Włoszech, Peter Proeku Dery, emerytowany arcybiskup Tamale w Ghanie oraz Albert Vanhoye, rektor Papieskiego Instytutu Biblijnego. Trzech ostatnich hierarchów ukończyło już 80 rok życia, a więc zgodnie z prawem kościelnym nie mogą brać udziału w konklawe.

Liczba kardynałów od marcowych nominacji wynosi 193. 120 z nich ma prawo uczestniczenia w konklawe – jest to ich liczba maksymalna, jaką dopuszcza konstytucja apostolskiej Jana Pawła II Universi Dominici Gregis z 1996 roku.

W czasie wręczania insygniów Papież dwukrotne wstał. Po raz pierwszy by uściskać przemawiającego już wcześniej Levadę; powtórne by nałożyć biret i ucałować poruszającego się na wózku inwalidzkim Petera Proeku Dery. Gdy Papież nakładał biret matropolicie krakowskiemu – jedynemu Polakowi w gronie nowo mianowanych – na placu świętego Piotra rozległy się gromkie brawa. Powiewały liczne polskie flagi, trzymane m.in. przez pielgrzymów z Raby Wyżnej – rodzinnej miejscowości kardynała. Podczas uroczystości ogłoszono, że jego kościołem tytularnym będzie Santa Maria del Popolo na słynnym Piazza del Popolo. Ten XV-wieczny kościół jest często odwiedzany przez turystów i pielgrzymów zwiedzających Wieczne Miasto. Został zbudowany na miejscu świątyni wzniesionej w 1099 r. przez papieża Paschalisa II. Słynie nie tylko jako dzieło architektoniczne, ale także jest miejscem, gdzie znajduje się wiele sławnych dzieł sztuki.

W godzinach popołudniowych w komnatach Pałacu Apostolskiego kardynałowie przyjmowali życzenia od wiernych, i od oficjalnych delegacji, przybyłych na konsystorz. Kardynał Dziwisz przyjmował gości w przepięknej Sali Papieży. Składali mu je między innymi jego poprzednik na katedrze krakowskiej, kardynał Franciszek Macharski oraz biskupi pomocniczy w Krakowie: Albin Małysiak, Józef Guzdek, Jan Szkodoń i Jan Zając.

Następnego dnia, w sobotę 25 marca przed południem Benedykt XVI odprawi wraz z nowo mianowanymi kardynałami mszę św. na Placu świętego Piotra, podczas której wręczy im pierścienie kardynalskie.

gag, mw

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym