Pascha wśród przyimków

Rok temu przeszłaś z tego świata do Pana. W szpitalu, nad ranem – kiedy pielęgniarka przyszła o świcie, ciebie już nie było; zostały tylko zwłoki –  jak sama tyle razy mówiłaś, to, co zostało z człowieka zwleczone. Czasami w nocy się dziwię – jak to, nigdy już nie usłyszę twojego, tak charakterystycznego, głosu w słuchawce telefonu? Nie będziemy jeść odgrzanego obiadu, który pani Krysia zostawiła w lodówce? Nie będziemy opowiadać sobie o naszych psach? Nie będziemy sprawdzać, gdzie w psalmach jest hesed we’emet?

Skomentuj

Nie będziemy rozmawiać o przyimku dia, który pojawia się w dzisiejszej Ewangelii… Kathos apesteilen me ho dzon pater kago dzo dia ton patera, kai ho trogon me kakeinos dzesei di’ eme (J 6:57). [Czemuż nie da się tutaj wstawić greckiej czcionki…

Ja żyję przez Ojca i dla Ojca, mówi Pan, bo takie znaczenia może mieć przyimek dia. I dalej: Ten, kto Mnie je, będzie żył przeze Mnie i dla Mnie.

Boże, Ojcze wszechmogący, wierzymy, że Twój Syn umarł i zmartwychwstał, spraw łaskawie, aby mocą tej tajemnicy Twoja służebnica, która zasnęła w Chrystusie, przez Niego dostąpiła radości zmartwychwstania.

Anna Świderkówna
5 XII 1925 – 16 VIII 2008


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.