„Patrz i zrozum widzenie”

***
Być dla siebie
Ponad sobą
Tam, gdzie wyniosłe szczyty
Dotyka tylko tańczący Wiatr
I Obłok
Wiecznie zstępujący
Gdzie słońce zamienia lodowce
W góry Aslana

Skomentuj

***

Miłości towarzyszy lęk

Jak ukryty wąż

Nie wypalona rana przyzywa

Oczy wciąż w ciemność zapatrzone

Nieufne

A pośród bezmiernych przestrzeni

Miłość Boga

Zstępującego z wolna

W otchłań nędzy

W ciemność ciemności

Przemieniającego rany

W ukrzyżowaną światłość

W spotkaniu spojrzeń

Boga

I Człowieka

***

Miłość jest jak droga

Każda odmienna od drugiej

Wiodąca ku wielkiemu morzu

Na brzegu którego

Obmywane jasnymi falami

Jarzą się pragnienia

Zastygłe perły

W bezwietrznej ciszy

Wołanie wód

Ku przepaściom

Ukrytym w głębiach

Człowieka

Nurt wiodący wstecz

Ku źródłom

Ku wodom stworzenia

Ku wielkiemu morzu

***

Miłość

Taniec dwojga

Niewprawnych tancerzy

Na linie czasu

Pod którą rozciągnięty

Srebrzysty baldachim

Z dłoni Boga

Przybitych do wieczności

Cicho klaszcze w rytm

Wystraszonych serc

Spoglądajacych w przepaść

Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

Slabbinck Polska - szaty liturgiczne, ornaty, alby, koszule kapłańskie

REKLAMA

Zobacz także

Kraków: Ojcowie Kłoczowski i Jurczak na drugim „Liturgicznym espresso”

Drugie spotkanie z cyklu „Liturgiczne espresso” odbędzie się w najbliższy poniedziałek o 19:00 w Krakowie.... więcej
Ukazała się publikacja o. Cassiana Folsoma po rekolekcjach...

Na początku listopada nakładem Wydawnictwa Tyniec przy współpracy Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego ukazała się książka „Człowiek... więcej
Warszawa: Msza ze śpiewem gregoriańskim w dniu rocznicy poświęcenia...

W piątek 9 listopada o godz 19.30, w kościele oo. Dominikanów na Warszawskim Służewie celebrowana... więcej