Pieśń o stworzeniu V

A gdy słońce i księżyc wzięły we władanie czas na ziemi
i ujarzmione zostały wody
i utwardzone niebo ponad nimi,
a ziemia pokryła się szatą zieleni dla wyżywienia istot,
które miały się pojawić
rzekł Pan:
„Niech zaroi się woda mrowiem życia żyjącego
a to co skrzydlate niech uniesie się ponad ziemię
przed oblicze nieba”

I tak stworzył Bóg życie istot pełzających,
którymi zaroiły się wody
i wszystkich istot powietrza.
I dał im swoje błogosławieństwo:
Moc Życia
aby mogły się mnożyć,
aby zapełniły wody na ziemi
i przestrzenie nad ziemią,
aby zamieszkane zostały głębiny
i wysokości.
Przed nimi
stworzył Bóg Lewiatana,
Węża morskiego,
Smoka wielogłowego
igrającego na okręgu ziemi,
jutrzenkę życia żyjącego,
zdobnego w piękno i mądrość.
I ustanowił go strażnikiem ziemi,
opasującym cherubem opiekunem,
królem nad stworzeniami,
aby strzegł ich
i panował nad nimi
do czasu,
gdy nadjedzie ten, komu przeznaczono panowanie.

I widział Bóg, że było to dobre. 

I był wieczór i był poranek – dzień piąty.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Agnieszka Myszewska-Dekert

Agnieszka Myszewska-Dekert na Liturgia.pl

Matka pięciorga dzieci. Z wykształcenia pedagog rodziny i katecheta. Pisze artykuły, tworzy opowieści a także chrześcijańskie midrasze. Zafascynowana Pismem Świętym jako żywym Słowem i Przestrzenią w której "żyjemy, poruszamy się i jesteśmy", stara się Je coraz bardziej poznawać i zgłębiać. Publikowała w kwartalniku eSPe i miesięczniku List. Autorka książek: "Modlitwa - nieustanna wymiana miłości" (Kraków, 2001) oraz "Cynamon i Marianna. Baśń inicjacyjna" (Kraków 2015).