Pieśni apokaliptyczne (I)

Jako że w brewiarzu czyta się teraz Apokalipsę, proponuję kilka przykładów pieśni z nią związanych. Na początek pieśń o upadku Babilonu. Na stronie 117 śpiewnika Sacred Harp znajduje się utwór w aranżacji W.E. Chute’a. Melodia pochodzi od tzw. shakerów, a pochodzenie tekstu jest nieco zagmatwane, więc nie zatrzymując się nad tą kwestią, przejdźmy od razu do tekstu i do muzyki. Pierwszeństwo oddajmy dziecku prowadzącemu grupę śpiewaków Sacred Harp, a jeśli kto woli, oto dynamiczna wersja żeńskiego zespołu folkowego. Pokusiłem się o tłumaczenie pierwszej zwrotki, drugą i trzecią pozostawiam w parafrazie.

1. Witaj, dniu oczekiwany, witaj, roku wytchnienia. Mury Syjonu znów stanęły,  jego straże głoszą pokój. Skoro włada nasz Zbawiciel, wsłuchaj się w gromki ryk trąby: Babilon upadł, upadł, upadł, Babilon upadł i już nigdy nie powstanie.

2. Wszyscy kupcy tkwią w zdumieniu. Wołają: Cóż to się dzieje? Rozlega się pomruk niczym grzmot z oddali. Biada nam! Mocniej wołajcie, królowie, szlachto, kapłani, bogaci i biedni: Babilon upadł…

3. Dmijcie w róg na Syjonie, Chrystus przyjdzie po raz drugi. Będzie władał rózgą żelazną tymi, którzy knują wrogie zamysły. Odrzuciliśmy babilońskie szaty, koniec naszej wspólnoty z nimi. Babilon upadł…

I jeszcze jedna wersja do posłuchania, tym razem jest to angielski folk z lat 70. zeszłego wieku.