Początek działalności Jezusa – koniec działalności Jana

Komentarz do Ewangelii III niedzieli zwykłej

W naszej perspektywie pstra układanka zdarzeń. Czasem dajemy szansę, by mignęła w niej zasadnicza, jedyna, wieczna – właściwa perspektywa.

Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu [ziem] Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. (Mt 4.12 – 17)

Serdeczność precyzji Bożego działania, ciągłości Bożego słowa.

Warto zestawić:

W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”. (Mt 3.1 – 2)

Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony usunął się do Galilei. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”.

Żadnej luki. Jana nauka się kończy, momentalnie zaczyna się nauka Jezusa. Podjęta, kontynuowana, potem rozwijana.

Jeszcze inne podobne zestawienie, nie mniej poruszające:

Ostatnie słowa Boga w Starym Testamencie Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i straszengo. I skłoni serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą. (Ml 3. 23 – 24)

Pierwsze słowa Boga w Nowym Testamencie Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta, urodzi ci syna…on sam pójdzie przed Nim w duchu i z mocą Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, które wypowiada anioł Pański.

I anioł, i Jezus scalają to, co dla nas wydaje się być serią zdarzeń, w najlepszym razie ich następowaniem. Realizują zamysł i wolę, które za Izajaszem zauważa Mateusz.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marian Grabowski

Marian Grabowski na Liturgia.pl

Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".