Początek działalności Jezusa – koniec działalności Jana
Komentarz do Ewangelii III niedzieli zwykłej
W naszej perspektywie pstra układanka zdarzeń. Czasem dajemy szansę, by mignęła w niej zasadnicza, jedyna, wieczna – właściwa perspektywa.
Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu [ziem] Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. (Mt 4.12 – 17)
Serdeczność precyzji Bożego działania, ciągłości Bożego słowa.
Warto zestawić:
W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”. (Mt 3.1 – 2)
Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony usunął się do Galilei. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”.
Żadnej luki. Jana nauka się kończy, momentalnie zaczyna się nauka Jezusa. Podjęta, kontynuowana, potem rozwijana.
Jeszcze inne podobne zestawienie, nie mniej poruszające:
Ostatnie słowa Boga w Starym Testamencie Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i straszengo. I skłoni serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą. (Ml 3. 23 – 24)
Pierwsze słowa Boga w Nowym Testamencie Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta, urodzi ci syna…on sam pójdzie przed Nim w duchu i z mocą Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, które wypowiada anioł Pański.
I anioł, i Jezus scalają to, co dla nas wydaje się być serią zdarzeń, w najlepszym razie ich następowaniem. Realizują zamysł i wolę, które za Izajaszem zauważa Mateusz.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
-
Proste polskie propria – 4. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Marian Grabowski
Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".